Pomorze Środkowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pomorze Środkowe – określenie stosowane w analizach gospodarczo-społecznych, mediach lokalnych i turystyce, opisujące część Pomorza zazwyczaj pokrywającą się z granicami byłych województw koszalińskiego i słupskiego, lub z granicami „dużego” województwa koszalińskiego z lat 1950-1975. Głównymi ośrodkami Pomorza Środkowego są Koszalin i Słupsk. Spopularyzowanie pojęcia wiąże się ze staraniami o utworzenie województwa środkowopomorskiego, prowadzonymi z różną intensywnością od reformy administracyjnej z 1999.

• MichałM. Jasiulewicz MichałM., Przekształcenia strukturalne i przestrzenne obszarów wiejskich Pomorza Środkowego w okresie transformacji systemowej, Koszalin: Politechnika Koszalińska, 1998 . Brak numerów stron w książce
• MichałM. Jasiulewicz MichałM., AndrzejA. Suszyński AndrzejA., Pomorze Środkowe - region zmarginalizowany w obecnym podziale administracyjnym, „Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej” (20, cz. 2), 2016, s. 39-56 .