Popradzka Grań – Wikipedia, wolna encyklopedia

Popradzka Grań, Mała i Wielka Kopa Popradzka – widok ze Stwolskiej Przełęczy
Widok spod Skrajnej Baszty

Popradzka Grań (słow. Popradský hrebeň) – końcowy odcinek bocznej grani Ciężkiego Szczytu, na południe od Małej Kopy Popradzkiej w słowackich Tatrach Wysokich. Grań ma przebieg południkowy i oddziela główny ciąg Doliny Mięguszowieckiej od Dolinki Smoczej. Występujące w grani turnie są oznaczone numerami. W kolejności od północy na południe w grani tej wyróżnia się następujące obiekty:

  • Wyżnia Popradzka Przełączka (Vyšná popradská štrbina),
  • Popradzka Turnia VI (Popradská veža VI),
  • Pośrednia Popradzka Przełączka (Prostredná popradská štrbina) ~2170 m,
  • Popradzka Turnia V (Popradská veža V),
  • Popradzka Turnia IV (Popradská veža IV) 2283 m,
  • Popradzka Turnia III (Popradská veža III),
  • Popradzka Turnia II (Popradská veža II),
  • Niżnia Popradzka Przełączka (Nižná popradská štrbina),
  • Popradzka Turnia I (Popradská veža I).

Wybitne są dwie przełączki: Pośrednia i Niżnia. Oprócz sześciu numerowanych turni występuje tu jeszcze wiele mniejszych turniczek.

Pierwsze wejścia:

  • na Popradzką Turnię I i II: Lajos Károly Horn, Jenő Serényi i Jenő Wachter, 12 sierpnia 1906 r.,
  • przez Popradzkie Turnie od I do VI na Wyżnią Popradzką Przełączkę: Lajos Károly Horn, Jenő Serényi i Jenő Wachter, 4 sierpnia 1907 r.,
  • przejście całej grani w zejściu: Oskar E. Meyer i Georg Zindler, 9 czerwca 1908 r.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Waga – Szarpane Turnie. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 116-135.
  • Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
Południowo-zachodnia grań Ciężkiego Szczytu


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Popradzka_Grań&oldid=65695200”