Powiat gródecki (Galicja) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiat gródecki – dawny powiat kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, istniejący w latach 1867–1918.

Siedzibą c.k. starostwa był Gródek. Powierzchnia powiatu w 1879 roku wynosiła 7,8839 mil kw. (453,64 km²), a ludność 56 696 osób. Powiat liczył 72 osady, zorganizowane w 57 gmin katastralnych.

Na terenie powiatu działały 2 sądy powiatowe – w Gródku i Janowie.

Starostowie powiatu

Mateusz Mauthner (1871)
August Pius Dzieduszycki
Ludwik Poniński (1879)
vacat (1882, zastępca starosty August Pius Dzieduszycki)
Stanisław Biederman (podczas I wojny światowej)^[1]

Komisarze rządowi

Albin Strojnowski (1871)
Alojzy Zsitkowski (1879)
Zenon Korotkiewicz (1882)

Przypisy

↑ Odznaczenia „Czerwonego Krzyża”. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 161 z 6 kwietnia 1917.

Bibliografia

Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879, Lwów 1879

[1] Odznaczenia „Czerwonego Krzyża”. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 161 z 6 kwietnia 1917.

[1]