Powiat kołomyjski (Galicja) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiat kołomyjski – dawny powiat kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, istniejący w latach 1867–1918.

Siedzibą c.k. starostwa była Kołomyja. Powierzchnia powiatu w 1879 roku wynosiła 12,1135 mil kw. (697,01 km²), a ludność 99 359 osób. Powiat liczył 84 osady, zorganizowanych w 75 gmin katastralnych.

Na terenie powiatu działały 3 sądy powiatowe – w Kołomyi, Peczeniżynie i Gwoźdźcu.

Starostowie powiatu

Eugeniusz Kuczkowski (1871–1882)
Józef Mięsowicz (1890)
Seweryn Bańkowski (III 1891 – IX 1899)^[1]^[2]^[3]^[4]
Ferdynand Pawlikowski (pocz. XX w., kierownik)

Komisarze rządowi

Hipolit Sabat (1871)
Ernest Haczewski (1871–1879)
Józef Lanikiewicz (1879–1882)
Julian Szumlański (1882)
Bronisław Waydowicz (1890)
Stanisław Agopsowicz (1917)^[5]

Przypisy

↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 67 z 24 marca 1891.
↑ Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895.
↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 52 z 29 marca 1896.
↑ Kronika. Kołomyja. „Słowo Polskie”, s. 2, Nr 224 z 20 września 1899.
↑ Część nieurzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 185 z 15 sierpnia 1917.

Bibliografia

Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879, Lwów 1879

[1] Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 67 z 24 marca 1891.

[2] Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895.

[3] Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 52 z 29 marca 1896.

[4] Kronika. Kołomyja. „Słowo Polskie”, s. 2, Nr 224 z 20 września 1899.

[5] Część nieurzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 185 z 15 sierpnia 1917.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]