Powiat lubski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Powiat lubski
powiat
1954–1975
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

zielonogórskie

Data powstania

1 października 1954

Data likwidacji

1 czerwca 1975

Siedziba

Lubsko

Powierzchnia

923 km²

Populacja (1973)
• liczba ludności


39 200

• gęstość

42 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny (1973)
Liczba gmin miejskich

2

Liczba gmin wiejskich

7

brak współrzędnych

Powiat lubski – powiat istniejący w latach 19541975 na terenie obecnego powiatu żarskiego i częściowo powiatu zielonogórskiego (województwo lubuskie). Jego ośrodkiem administracyjnym było Lubsko.

Powiat lubski powołano dnia 1 października 1954 roku w województwie zielonogórskim, jako jeden z pierwszych powiatów utworzonych tuż po wprowadzeniu gromad w miejsce dotychczasowych gmin (29 września 1954) jako podstawowych jednostek administracyjnych PRL. Na powiat lubski złożyły się 2 miasta i 11 gromad, które wyłączono z trzech ościennych powiatów w tymże województwie (w praktyce gromady te należały do tych powiatów przez zaledwie dwa dni)[1]:

Po zniesieniu gromad i reaktywacji gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku powiat lubski podzielono na 2 miasta i 7 gmin[2]:

Po reformie administracyjnej obowiązującej od 1 czerwca 1975 roku terytorium zniesionego powiatu lubskiego zostało włączone do nowego (mniejszego) województwa zielonogórskiego[6]. 15 stycznia 1976 roku zniesiono gminy Grabice, Krzystkowice i Stargard Gubiński[7]. 1 stycznia 1992 roku jednoimienne miasta i gminy Jasień i Lubsko połączono we wspólne gminy miejsko-wiejskie[8].

Reforma administracyjna z 1999 roku powiatu lubskiego nie przywróciła, a były obszar powiatu przypadł głównie powiatowi żarskimu w nowo utworzonym województwie lubuskim[9], poza Krzystkowicami (od 1988 część miasta Nowogród Bobrzański[10]), które znalazły się w powiecie zielonogórskim i Stargardem Gubińskim, położonym obecnie w powiecie krośnieńskim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]