Prąd Antylski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cyrkulacja wód powierzchniowych północnego Atlantyku

Prąd Antylski[1] – ciepły prąd morski w Oceanie Atlantyckim opływający północno-wschodnie wybrzeża archipelagu Antyli, północne przedłużenie Prądu Północnorównikowego[2][3].

Jest częścią zamkniętej cyrkulacji północnego Atlantyku, wywołanej głównie prądami Północnorównikowym i Południoworównikowym, a także rozpatrywanego w szerszym kontekście antycyklonalnego, podzwrotnikowego systemu cyrkulacji półkuli północnej[3][4]. W rejonie Bahamów łączy się z Prądem Florydzkim, wypływającym z Zatoki Meksykańskiej, tworząc Prąd Zatokowy[2][4].

Masy wód prądu przemieszczają się z prędkością 1–2 km/h, w ilości zmiennej okresowo, od 2 do 12 mln m³/s. Latem temperatura wód przypowierzchniowych osiąga 28 °C, zimą 25 °C[5][6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami Polski: Morza i oceany. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2008, s. 26, seria: Nazewnictwo Geograficzne Świata. ISBN 978-83-254-0462-8. [dostęp 2018-01-27].
  2. a b Andrzej Radomski, Marian Gasiński: Elementy oceanologii. Wprowadzenie do środowisk morskich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2004, s. 193. ISBN 83-233-1863-8.
  3. a b Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska: Hydrologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 294–301. ISBN 978-83-01-14579-8.
  4. a b Stefan Trzeciak: Meteorologia morska z oceanografią. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 246–247. ISBN 83-01-14160-3.
  5. Antylski, Prąd, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2018-01-28].
  6. Witold Mizerski, Jan Żukowski (red.): Tablice geograficzne. Warszawa: Adamantan, 2008, s. 143. ISBN 978-83-7350-121-8.