Premia górska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Premia górska – wyznaczony punkt na trasie wyścigu kolarskiego, zlokalizowany na końcu podjazdu, na którym zawodnicy walczą o punkty do klasyfikacji górskiej. W zależności od trudności podjazdu, premie górskie podzielone są na kategorie[1]. Od kategorii premii zależy liczba punktów do zdobycia oraz liczba punktujących zawodników.
Punktacja
[edytuj | edytuj kod]Na Tour de France występują kategorie od 4. (najłatwiejsza) do 1. (najtrudniejsza) oraz HC (z fr. Hors categorie – ponad kategorią). Punkty na premiach Tour de France przyznawane są następująco[2]:
Miejsce | Kategoria premii | ||||
---|---|---|---|---|---|
HC | 1. | 2. | 3. | 4. | |
1. | 25 | 10 | 5 | 2 | 1 |
2. | 20 | 8 | 3 | 1 | |
3. | 16 | 6 | 2 | ||
4. | 14 | 4 | 1 | ||
5. | 12 | 2 | |||
6. | 10 | 1 | |||
7. | 8 | ||||
8. | 6 | ||||
9. | 4 | ||||
10. | 2 |
Zdarza się, że za premie górskie zlokalizowane na mecie etapu punkty przyznawane są podwójnie. Ma to na celu utrudnienie rywalizacji tym zawodnikom, którzy są aktywni jedynie w początkowej części etapów i nie walczą o etapowe zwycięstwa[3].
Ocena trudności podjazdu
[edytuj | edytuj kod]Głównymi czynnikami decydującymi o trudności podjazdu jest jego długość oraz średnie nachylenie. Przy wyznaczaniu premii bierze się również pod uwagę inne, często mniej wymierne czynniki, związane z widowiskowością etapu[4].
Znaczny wpływ na wyznaczanie premii ma sam charakter etapu. W przypadku etapów płaskich premie (niskich kategorii) bywają wyznaczane nawet na bardzo niewielkich wzniesieniach (na przykład na wiaduktach)[3]. Natomiast na trudnych, górskich etapach czasem pomija się premie nawet na podjazdach dość trudnych.
Metody obliczania
[edytuj | edytuj kod]Szacunkowa trudność podjazdu może być wyrażona jako nachylenie (w procentach) podniesione do kwadratu, pomnożone przez długość podjazdu (w kilometrach)[5][6]
Podobny wzór, obejmujący jednak także wysokość bezwzględną, został zaprezentowany w holenderskim czasopiśmie kolarskim Fiets[7][8].
We wzorze tym długość podjazdu różnica wysokości i wysokość nad poziomem morza wyrażone są w metrach.
Przy obliczaniu trudności podjazdu osobnym problemem jest wyznaczenie jego początku. Często zdarza się, że podjazd rozpoczyna się łagodnie, a następnie jego nachylenie stopniowo wzrasta[9]. Jeśli nachylenie jest obliczane za pomocą jednego z powyższych wzorów, aby uzyskać największą wartość należy za początek podjazdu przyjąć taki punkt, w którym nachylenie jest równe połowie średniego nachylenia od tego punktu do końca podjazdu[6].
Pozostałe informacje
[edytuj | edytuj kod]Prawdopodobnie najniżej położoną premią górską w kolarstwie była premia zlokalizowana przy wylocie tunelu Nordkapp na drugim etapie wyścigu Arctic Race of Norway 2014. Była ona położona na wysokości 5 m n.p.m.[10]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stronka Kolarska – FAQ. mrozactivejet.pl.tl. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ Klasyfikacje Tour de France. xouted.com, 26 czerwca 2014. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ a b Klasyfikacja górska – FAQ. xouted.com, 23 lipca 2014. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ Sabino Padilla i inni, Exercise intensity and load during uphill cycling in professional 3-week races, „European Journal of Applied Physiology”, 102 (4), 2008, s. 431–438, DOI: 10.1007/s00421-007-0602-9 .
- ↑ Skąd biorą się kategorie podjazdów?, [w:] Naszosie.pl [online], 18 lipca 2015 [dostęp 2020-06-02] . za: How Are Climbs Categorised?, [w:] The Inner Ring [online], 15 lipca 2015 [dostęp 2020-06-02] .
- ↑ a b Michał Wróbel , Searching the beginning of the climb to get the most reliable difficulty index, „Journal of Applied Mathematics and Computational Mechanics”, 18 (1), Częstochowa: Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, 2019, s. 97–103, DOI: 10.17512/jamcm.2019.1.09 .
- ↑ FIETS – What’s FIETS?, [w:] George’s Epic Adventures [online], 22 sierpnia 2018 [dostęp 2020-06-02] .
- ↑ The Col Collection, [w:] The Joy of Bike [online] [dostęp 2020-06-02] .
- ↑ Daniel Marszałek , Najwyższe, Największe, Najdłuższe i Najtrudniejsze [online], 22 sierpnia 2018 [dostęp 2020-06-02] .
- ↑ Arek Waluga: Arctic Race of Norway: Kristoff najlepszy na finiszu, Nordhaug nadal liderem. naszosie.pl, 15 sierpnia 2014. [dostęp 2019-01-02].