Preta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Preta (dewanagari प्रेत ,'ten, który odszedł', też pareta – 'ten, który odszedł w dal',[1] hindi pret) – kategoria istot mitycznych w hinduizmie, reprezentująca duchy osób zmarłych w stosunkowo niedawnym czasie.

Preta w literaturze powedyjskiej reprezentuje składniki niematerialne, które pozostały po kremacji zmarłego. Jest to forma przejściowa bytu pośmiertnego. Preta przeistacza się w istotę pitry ('przodek, ojciec'), jeśli do roku czasu męski potomek zmarłego przeprowadzi ceremonię sapindikarana. Wtedy duch preta wkracza do krainy 'ojców' o nazwie pitryloka. Zaniechanie przeprowadzenia rytuału sapindikarana, skutkuje przeistoczeniem się ducha zmarłego człowieka w istotę typu bhuta.

Zasadniczo preta jest przychylny ludziom. Zamieszkuje obszary miejsc kremacji, cmentarze i pola bitew. Siedziba ich istoty nadrzednej to pretaradźapura ('gród króla pretów')[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bogusław J. Koc: Preta. W: Słownik mitologii hinduskiej. Andrzej Ługowski (red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 145, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.
  2. Bogusław J. Koc: Preta. W: Słownik mitologii hinduskiej. Andrzej Ługowski (red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 146, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.