Prezbiterianizm – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prezbiterianizm (z gr. πρεσβύτερος, „starszy”)^[1] – krąg protestanckich Kościołów reformowanych charakteryzujących się ustrojem opartym na władzy prezbiterów, czyli starszych zborów (duchownych i świeckich).

Historia

Kościoły prezbiteriańskie swoją genezę wywodzą z reformacji szwajcarskiej. Tam struktura kościelna składająca się z pastorów, doktorów, konsystorza czy diakonów została wprowadzona w życie przez Jana Kalwina najpierw w Genewie, a później przyjęta przez pozostałe wspólnoty reformowane w Europie^[2]. Na Wyspach Brytyjskich idee struktury prezbiteriańskiej zaczęły rozprzestrzeniać się za panowania Edwarda VI, a jedną z pierwszych struktur wprost wdrażających te rozwiązania stał się zorganizowany przez polskiego reformatora Jana Łaskiego Kościół cudzoziemski, zrzeszający zamieszkujących Londyn emigrantów religijnych z kontynentu^[3]^[4].

Głównym propagatorem prezbiterianizmu był Szkot, John Knox, który studiował wraz z Janem Kalwinem w Genewie. Za początek prezbiterianizmu przyjmuje się ogłoszenie tzw. Księgi Dyscypliny w 1560 na powszechnym zgromadzeniu Kościoła Szkockiego.

Ogłoszona w niej doktryna:

znosiła urząd biskupi oraz tworzyła urząd ministra (pastora) i prezbitera, czyli starszego
głosiła hasła „oczyszczenia” Kościoła anglikańskiego

Główne Kościoły prezbiteriańskie to: Kościół Prezbiteriański Korei, Kościół Prezbiteriański Wschodniej Afryki, Kościół Prezbiteriański Nigerii, Kościół Prezbiteriański w Brazylii, Kościół Szkocji i Kościół Prezbiteriański USA. W Polsce przedstawicielem tegoż nurtu jest Kościół Ewangelicko-Prezbiteriański w Polsce.

Prezbiterianizm w Ameryce został przeszczepiony ze Szkocji i Irlandii. Pierwszy amerykański zbór prezbiteriański został zorganizowany w Filadelfii w 1706. Pierwsze Walne Zgromadzenie Prezbiteriańskiego Kościoła w Stanach Zjednoczonych Ameryki, odbyło się w tym mieście w 1789. Zgromadzenie zostało zwołane przez pastora Johna Witherspoona.

Wybitni teologowie i duchowni prezbiteriańscy

Inni znani prezbiterianie

Ośmiu prezydentów Stanów Zjednoczonych identyfikowało się z nurtem prezbiteriańskim. Są to:

Prezbiterianinem był brytyjski inżynier, konstruktor maszyny parowej James Watt.

Przypisy

↑ Słownik Wyrazów Obcych
↑ JeanJ. Delumeau JeanJ., Reformy chrześcijaństwa w XVI i XVII w. T.1 Narodziny i rozwój reformy protestanckiej, Warszawa 1986, s. 84 .
↑ OskarO. Bartel OskarO., Jan Łaski, Warszawa 1999, s. 162, 170-173, 182 .
↑ MinM. Kang MinM., John Calvin and John a Lasco on Church Order, 2011, s. 6, 44 .

Linki zewnętrzne

[1] Słownik Wyrazów Obcych

[2] JeanJ. Delumeau JeanJ., Reformy chrześcijaństwa w XVI i XVII w. T.1 Narodziny i rozwój reformy protestanckiej, Warszawa 1986, s. 84 .

[3] OskarO. Bartel OskarO., Jan Łaski, Warszawa 1999, s. 162, 170-173, 182 .

[4] MinM. Kang MinM., John Calvin and John a Lasco on Church Order, 2011, s. 6, 44 .

[1]

[2]

[3]

[4]