Primogenitura – Wikipedia, wolna encyklopedia

Primogenitura (od łac. primo genitus „pierworodny, najstarszy (z synów)”) – prawo pierwszeństwa w dziedziczeniu tronu, majątku, majoratu itp., przysługujące najstarszemu synowi lub najstarszemu potomkowi w linii prostej; pierworództwo[1][2]. Stosowana była w feudalizmie w celu zachowania niepodzielności dóbr szlacheckich[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Słownik wyrazów obcych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-11487-8.
  2. ↑ Primogenitura. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. sjp.pwn.pl. [dostęp 2017-12-30].
  3. ↑ primogenitura, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-07-01].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Primogenitura&oldid=73632425”