Progimnazjum w Nowej Rudzie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Progimnazjum w Nowej Rudzie
Ilustracja
Progimnazjum w Nowej Rudzie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nowa Ruda

Adres

ul. Kopernika 6 b

Ukończenie budowy

1909 r.

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Progimnazjum w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Progimnazjum w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Progimnazjum w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie Nowej Rudy
Mapa konturowa Nowej Rudy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Progimnazjum w Nowej Rudzie”
Ziemia50°34′45,18″N 16°30′05,25″E/50,579217 16,501458
Progimnazjum w Nowej Rudzie
Progimnazjum w Nowej Rudzie

Progimnazjum w Nowej Rudzie – budynek wzniesiony w 1909 r. w Nowej Rudzie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Progimnazjum wybudowano w stylu neoklasycyzmu połączonego z neobarokiem, odwołującym się do czasów panowania: Fryderyka I Pruskiego, Wilhelma I Pruskiego, Fryderyka II Wielkiego, Wilhelma II Pruskiego[1]. W czasie II wojny światowej mieściło szpital wojskowy. We wrześniu 1945 r. w obiekcie rozpoczęło działalność liceum ogólnokształcące. W 1946 r. liceum otrzymało imię Henryka Sienkiewicza z okazji 100 rocznicy urodzin noblisty. W 1966 r. podzielono jedenastkę na szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące. W czerwcu 1974 r. nastąpiła przeprowadzka liceum do nowej siedziby przy os. Piastowskim 17. We wrześniu 1999 r. inauguracją nowego roku szkolnego zapoczątkowało pracę Gimnazjum nr 1 im. Zjednoczonej Europy. W związku z reformą edukacji 1 września 2017 w tym budynku rozpoczęła kształcenie ośmioletnia Szkoła Podstawowa nr 2.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. I. Rybka-Ceglecka; współ. M. Kirycz, B. Sebzda, archeol. M. Sikorska, D. Wiśniewska; plansze E. Dymarska: Nowa Ruda studium historyczno-urbanistyczne, T. 2, Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego. Wrocław: 2001, s. 155–156.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nowa Ruda studium historyczno-urbanistyczne, T. 2, Iwona Rybka-Ceglecka; współpraca przy katalogu zabytków Magdalena Kirycz, Beata Sebzda; archeologia Maria Sikorska, Donata Wiśniewska; plansze Emilia Dymarska, Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, Wrocław, 2001, ss. 155–156
  • Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, T. 11, pod red. Marka Staffy, Wrocław: Wyd. I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6, ss. 273–274
  • Behan Andrzej, Nowa Ruda: przewodnik historyczno – turystyczny, Wyd. Maria, Nowa Ruda 2006, ISBN 83-60478-08-2, ss. 84–88.
  • Nowa Ruda przewodnik, zespół redakcyjny, FOZN, Nowa Ruda 2006, s. 74