Proglotyd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Proglotyd – człon (segment) ciała tasiemca. Najmłodsze proglotydy znajdują się niedaleko szyjki, a starsze człony stanowi reszta strobili tasiemca. Te drugie, wypełnione zapłodnionymi jajami, odrywają się od reszty ciała pasożyta i razem z kałem opuszczają żywiciela.

• Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 453. ISBN 83-01-13804-1.