Program Landsat – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zdjęcie Kalkuty wykonane przez Landsata 7

Landsat – nazwa programu zdalnego pozyskiwania zdjęć Ziemi z kosmosu. W ramach programu wystrzelono dziewięć sztucznych satelitów Ziemi.

Program prowadzony jest przez NASA i USGS. Jego celem było skonstruowanie serii specjalnych satelitów, wprowadzenie ich na orbitę okołoziemską, a następnie pozyskanie za pomocą aparatury umieszczonej na pokładzie danych teledetekcyjnych oraz przetworzenie ich przez ośrodki naziemne. Pierwszy z satelitów został wystrzelony 23 lipca 1972, a najnowszy 27 września 2021.

Instrumenty zamontowane na satelitach Landsat zrobiły miliony zdjęć. Są one archiwizowane i przechowywane w Stanach Zjednoczonych oraz stacjach odbioru danych na całym świecie. Znalazły one zastosowanie w rolnictwie, kartografii, geologii, leśnictwie, zarządzaniu regionalnym, edukacji i bezpieczeństwie narodowym oraz wielu innych.

Program działał początkowo pod nazwą ERTS - Earth Resources Technology Satellite. Nazwa programu "Landsat" została nadana po sukcesie pierwszego satelity tej serii ERTS 1 (ERTS A). Nazwa ta sugeruje, że są to satelity do zbierania informacji o lądach, w przeciwieństwie do serii Seasat, których zadaniem jest pozyskiwanie informacji o morzach i oceanach.

Charakterystyka satelitów

[edytuj | edytuj kod]

Landsaty I generacji poruszały się po orbicie heliosynchronicznej na wysokości 918 km nad Ziemią. Okres obiegu wynosił 103,2 minuty, a okres rewizyty (czas do powrotu nad ten sam obszar) 18 dni. Szerokość obserwowanego pasa Ziemi wynosiła 185 km. Aparatura: kamera RBV (Return Beam Vidicon) i MSS (Multi-Spectral Scanner)

Kolejne satelity poruszały się po orbicie o wysokości 705 km, czasie obiegu 99 minut i okresie rewizyty 16 dni. Wyposażone były w nowe instrumenty do zbierania obrazów: TM (Thematic Mapper; Landsat 4 i 5) oraz jego udoskonalenia ETM (Enhanced Thematic Mapper; Landsat 6), ETM+ (Enhanced Thematic Mapper Plus; Landsat 7) oraz OLI (Operational Land Imager, Landsat 8). Landsat 8 jest wyposażony także w dwukanałowy sensor średniej podczerwieni TIRS (Thermal InfraRed Sensor).

nazwa satelity wystrzelony zakończenie pracy rozdzielczość uwagi
Landsat 1 23 lipca 1972 6 stycznia 1978 RBV: 80 m; MSS: 60 m (pasmo wielospektralne MS)
Landsat 2 21 stycznia 1975 25 lutego 1982 identyczna jak L1
Landsat 3 5 marca 1978 21 marca 1983 RBV: 40 m (panchromatyczne PAN); MSS: 80 m (MS)
Landsat 4 16 lipca 1982 14 grudnia 1993 MSS: 80 m (MS); TM: 30 m (MS) i 120 m (podczerwień, IR) Choć w 1993 przestał zbierać dane naukowe, został wycofany ze służby dopiero 15 czerwca 2001.
Landsat 5 1 marca 1984 2013[1] MSS: 80 m (MS); TM: 30 m (MS) i 120 m (IR)
Landsat 6 5 października 1993 ETM: 15 m (PAN), 30 m (MS) i 120 m (IR) nie osiągnął orbity
Landsat 7 15 kwietnia 1999 wciąż funkcjonuje ETM+: 15 m (PAN), 30 m (MS) i 60 m (IR) w maju 2003 awarii uległ jeden z elementów instrumentu ETM+
Landsat 8 (Landsat Data Continuity Mission) 11 lutego 2013 wciąż funkcjonuje OLI: 15 m (PAN), 30 m (MS, IR); TIRS: 100 m

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]