Promonocyt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Promonocyt – prekursor monocytów; w rozwoju białych krwinek znajduje się pomiędzy monoblastem a monocytem[1][2]. Promonocyty mają delikatnie zawinięte, pofałdowane lub rowkowane jądro z drobno rozproszoną chromatyną oraz drobnoziarnistą cytoplazmę; jąderko jest małe, niewyraźne lub nie ma go wcale[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W.A. Newman Dorland, Dorland's illustrated medical dictionary., wyd. 32, Philadelphia, PA: Saunders/Elsevier, 2012, s. 1526, ISBN 978-1-4160-6257-8, OCLC 706780870.
  2. ↑ Donald Venes (red.), Taber’s cyclopedic medical dictionary, wyd. 23, Philadelphia: F.A. Davis Company, 2017, s. 1930, ISBN 978-0-8036-5940-7, OCLC 973541122.
  3. ↑ Barbara J. Bain, What is a promonocyte?, „American Journal of Hematology”, 88 (10), 2013, s. 919–919, DOI: 10.1002/ajh.23548.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Promonocyt&oldid=63381562”