French
DeutschPrzełęcz Beskid nad Izbami – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość | 644 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidu Niskiego  | |
 49°25′32,9″N 21°04′28,2″E/49,425806 21,074500 | |
Przełęcz Beskid nad Izbami (644 m n.p.m.) – przełęcz w głównym grzbiecie wododziałowym Karpat, w zachodniej części Beskidu Niskiego. Grzbietem przez siodło przełęczy biegnie granica państwowa polsko – słowacka.
Leży pomiędzy masywem Lackowej (997 m n.p.m.) na wschodzie a masywem Dzielca (792 m n.p.m.) na zachodzie. Siodło przełęczy dość szerokie. Stoki północne (polskie) łagodne, szerokie, odwadniane są przez cieki źródłowe potoku, będącego pierwszym większym lewobrzeżnym dopływem Białej Dunajcowej. Stoki południowe stromsze, przechodzące w dość głęboką dolinkę źródłowego cieku potoku Kamenec (dopływ Topli). Siodło przełęczy porośnięte lasem.
Przez przełęcz, z Izb (na północy) do wsi Frička (na południu) i dalej do Bardiowa wiedzie stara droga bita, obecnie praktycznie nie używana i (po polskiej stronie) w większości zarośnięta.
Poprzednią (patrząc od zachodu) przełęczą w granicznym grzbiecie Karpat jest Przełęcz Tylicka, a następną – Przełęcz Pułaskiego.
Piesze szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Grzbietem przez siodło przełęczy prowadzą znakowane szlaki turystyczne:
polski szlak zielony Wysowa – Przełęcz Pułaskiego (743 m n.p.m.) – Lackowa (997 m n.p.m.) – Przełęcz Beskid nad Izbami (644 m n.p.m.) – Krynica;
słowacki szlak czerwony, graniczny.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Čergov. Turistická mapa 1:50.000, 3. vydanie, VKÚ a.s., Harmanec 2006, ISBN 80-8042-474-8;
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.