French
DeutschPrzecław z Dmosic – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Ostoja | |
| starosta spiski | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Ojciec | Paweł z Dmosic |
| Dzieci | Elżbieta, Zofia |
| Rodzeństwo | Paweł z Dmosic |
Przecław z Dmosic Dmosicki herbu Ostoja (zm. 1474 r.) – dziedzic Dmosic, starosta spiski, lubowelski, podoliński.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Przecław był synem Pawła z Dmosic (Dmoszyc) w ziemi sandomierskiej. Studiował na Uniwersytecie Krakowskim. Dnia 3 maja 1439 roku podpisał akt konfederacji Spytka z Melsztyna w Korczynie. Był stronnikiem króla Kazimierza Jagiellończyka. W roku 1456 mianowany został starostą spiskim (po Mikołaju Pieniążku z Witowic). W okresie sprawowania urzędu uwikłany był w spory z władzami węgierskimi (w szczególności z Maciejem Korwinem, Stefanem Zapolyą oraz z jego bratem Emerykiem). Dnia 3 czerwca 1466 roku poślubił Katarzynę, córkę Jana Tarnowskiego, wojewody krakowskiego. Z tego małżeństwa pozostawił córki: Elżbietę, wydaną za mąż za Piotra Kmitę z Wiśnicza, wojewodę krakowskiego i Zofię, małżonkę Mikołaja Ligęzy. Przecław doszedł do znacznego majątku dzięki zręcznym operacją finansowym i współpracy z królem. Udzielał licznych pożyczek panującemu, który rewanżował się stosownymi zapisami. Przykładowo, w roku 1462 król zapisał mu 300 fl. na dochodach ziemi spiskiej. Przecław brał udział w wyprawie królewicza Kazimierza na Węgry w roku 1471 ponosząc znaczne wydatki, które pokrył król zapisując mu znaczne sumy na zamku w Lubowli. Tam sporządzał (w dniu 19 sierpnia 1474 roku) swój testament zapisując legat 1200 fl. dla kościoła Św. Katarzyny w Krakowie. Zapisał posag i wiano dla swej żony oraz wyznaczył egzekutorów swej woli. Dokonał też zapisów dla swych bratanków – Jana i Pawła z Dmosic oraz dla siostrzenicy Elżbiety. Po śmierci został pochowany w kaplicy Węgierskiej, w kościele Św. Katarzyny w Krakowie. Kaplica ta była fundowana na początku XV w. przez Ścibora ze Ściborzyc.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Ostoja, herb szlachecki
- Mikołaj ze Ściborzyc
- Ścibor ze Ściborzyc
- Abel Biel
- Dobiesław z Konarów i Koszyc
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- A. Boniecki, Herbarz polski, t. IV.
- K. Baczkowski, Dmosic (Dmoszyc) h. Ostoja Przecław z, [w:] Polski słownik biograficzny, t. XXVIII, Wrocław- Warszawa- Kra ków-Gdańsk-Łódź 1984-1985 r.
- M. Števík, Zamek w Lubowli na tle średniowiecznych dziejów północnego Spiszu, [w:] Rocznik Sądecki, t. XXXIX, Nowy Sącz 2011.
- Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu. man.poznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-07)]..