Przegub homokinetyczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przegub homokinetyczny, synchroniczny lub równobieżny – rodzaj przegubu, w którym niezależnie od kąta wychylenia osi, część napędzająca i napędzana obracają się z tą samą prędkością kątową, czyli wzajemna prędkość kątowa jest równa zeru (nie występują pulsacje).

Do poprawnej pracy przegubu homokinetycznego wymagane są następujące warunki równobieżności^[1]:

• Wszystkie elementy przenoszące moment obrotowy muszą znajdować się w jednej płaszczyźnie określanej mianem homokinetycznej
• Płaszczyzna homokinetyczna musi zawsze dzielić kąt wychylenia przegubu na połowę
• Osie symetrii obydwu części wału powinny przecinać się dokładnie na płaszczyźnie homokinetycznej

Przykładami przegubów równobieżnych są:

• przegub dwukrzyżakowy
• przegub Birfielda
• przegub Rzeppa
• przegub Tracta
• przegub Weissa

Przeguby niespełniające warunków równobieżności to przeguby asynchroniczne, jak np. przegub Cardana.

Zobacz multimedia związane z tematem: Przegub homokinetyczny

• przegub
• przegub asynchroniczny