Przetak – Wikipedia, wolna encyklopedia
Przetak – rodzaj dużego okrągłego sita do ręcznego przesiewania. W wyniku przesiewania następuje oddzielanie od siebie obiektów o małych i większych ziarnach lub do oddzielania obiektów stałych od płynów. Ma bardzo szerokie zastosowanie, m.in. w gospodarstwie domowym, rolnictwie, ogrodnictwie oraz budownictwie. Wykonany jest najczęściej z łuba obszytego siatką metalową lub siatką z tworzywa, która spełnia funkcję sita. Dawniej sitarze sito wykonywali z końskiego włosia. W zależności od zastosowania przetaki mają różne konfiguracje średnic i oczek siatek.
W rolnictwie i ogrodnictwie służą np. do przesiewania (najczęściej w celu oczyszczenia) mąki, ziarna zbóż[1] i nasion. W budownictwie natomiast do przesiewania żwiru (w celu otrzymania materiału o określonej ziarnistości) lub do oczyszczenia z zanieczyszczeń takich materiałów jak: wapno, cement, piasek.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Słownik języka polskiego, tom 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-10904-1.