Purany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Purany (dewanagari पुराण, trl. purāṇa) – gatunek literacki świętych pism hinduizmu. Teksty mitologiczne[1]. Poruszają tematy takie jak: historia, religia, tradycja.

Według tradycji ich autorem jest Wjasa.

Mahapurany

[edytuj | edytuj kod]

Wielkie purany (Mahapurany):

Upapurany

[edytuj | edytuj kod]

Są także tzw. Purany mniejsze. Madhusudana wymienia 18 upapuran:

  • Sanatkumara
  • Narasimha
  • Nandi
  • Śiwadharma
  • Daurwasa
  • Naradija
  • Kapila
  • Manawa
  • Auśanasa
  • Brahmanda
  • Waruna
  • Kalika
  • Maheśwara
  • Samba
  • Saura
  • Paraśara
  • Maricza
  • Bhargawa

Inne purany

[edytuj | edytuj kod]

Purany tamilskie

[edytuj | edytuj kod]

Purany tamilskie pisane w języku tamilskim, reprezentują tradycje śiwaickie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Objaśnienia.5. W: शिवानन्दलहरी . Siwanandalahari - Fala szczęścia Siwy. przełożyła i objaśniła Anna Rucińska. Wyd. 1. Warszawa: Fundacja Vivaswan, 2020, s. 80. ISBN 978-83-938477-9-2.