Równina Chojnowska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Prowincja | |
---|---|
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion | Równina Chojnowska |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Równina Chojnowska – mezoregion fizycznogeograficzny (317.78) stanowiący południowo-wschodnie zakończenie Niziny Śląsko-Łużyckiej. Od północy graniczy z Równiną Legnicką, od wschodu ze Wzgórzami Strzegomskimi, od południowego wschodu z Obniżeniem Podsudeckim, od południa z Pogórzem Kaczawskim i od zachodu z Borami Dolnośląskimi[1].
Jest to teren pofałdowany, stanowiący przejście między Równiną Legnicką a Pogórzem Kaczawskim, od którego do oddzielony jest brzeżnym uskokiem sudeckim[1].
Pod względem geologicznym jest to obszar bloku przedsudeckiego, pokryty osadami zlodowaceń południowopolskich – głównie piaskami, żwirami i glinami oraz lessami[1].
Dzięki dobrym glebom brunatnym i płowym jest to teren wybitnie rolniczy, z przewagą upraw pszenno-buraczanych i pszenno-ziemniaczanymi[1].
Większe miasta to Chojnów, Jawor oraz położona w większości na obszarze Pogórza Kaczawskiego Złotoryja[1].
Mikroregiony
[edytuj | edytuj kod]- 371.781 Równina Jaworska,
- 317.782 Wysoczyzna Chojnowska[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: PWN, 2002, s. 170-171. ISBN 83-01-13897-1.
- ↑ Prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Krotoszyce.. Biuletyn Informacji Publicznej Gminy Krotoszyce, 2016, s. 5-6.