Równina Bełska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Równina Bełska

Równina Bełska w Korczminie
Zasięg regionu w obrębie Polski
Megaregion	Niż Wschodnioeuropejski
Prowincja	Wyżyny Ukraińskie
Podprowincja	Wyżyna Wołyńsko-Podolska
Makroregion	Kotlina Pobuża
Mezoregion	Równina Bełska
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: – woj. lubelskie Ukraina

Równina Bełska (851.21) – mezoregion fizycznogeograficzny w południowo-wschodniej Polsce i na Ukrainie, między Roztoczem i Grzędą Sokalską. Jest to jedyna część Kotliny Pobuża leżąca na obszarze Polski; leży ona w widłach rzek: Sołokiji i jej dopływu Rzeczycy. Równina Bełska jest regionem rolniczym.

Region jest równiną o falistej powierzchni denudacyjnej, rozwiniętej na marglach górnokredowych. Ku południu przechodzi on w płaskie równiny akumulacyjne tarasów nadzalewowych i zalewowych.

Główną miejscowością na obszarze Równiny Bełskiej jest miasto Bełz na Ukrainie. Po stronie polskiej na terenie regionu leżą m.in. Jarczów, Ulhówek i Korczmin.

W Polsce Równina Bełska obejmuje północną część gmin: Jarczów i Ulhówek, północno-wschodnią część gminy Lubycza Królewska, południowo-wschodni fragment gminy Tomaszów Lubelski oraz południowy klin gminy Dołhobyczów.

• 
  Widok równiny w Machnowie Nowym
• 
  Widok równiny w Dyniskach
• 
  Widok równiny w Mycowie