French
DeutschRafał Wiśniowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 13 listopada 1964 |
|---|---|
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka | |
| Alma Mater | Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie |
| Doktorat | 1992 – górnictwo i geologia inżynierska |
| Habilitacja | 2003 – górnictwo i geologia inżynierska |
| Profesura | 2013 |
| Funkcja Jednostka PAN | Członek |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Akademia Górniczo-Hutnicza |
| Prorektor ds. Współpracy AGH | |
| Okres spraw. | od 2020 |
| Odznaczenia | |
    | |
Rafał Wiśniowski (ur. 13 listopada 1964 w Krakowie) – polski profesor nauk technicznych, pracownik naukowy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Prorektor ds. Współpracy AGH od 2020 roku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studia magisterskie ukończył w 1988 roku w Akademii Górniczo-Hutniczej na Wydziale Wiertniczo-Naftowym[1]. Na tym samym wydziale w 1992 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych (na podstawie rozprawy pt. Strategia wymiany narzędzi wiercących w aspekcie minimalizacji kosztu jednostkowego wiercenia otworu, przygotowanej pod kierunkiem prof. Ludwika Szostaka)[2] i w tym samym roku rozpoczął pracę w AGH[1].
Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2003 roku na podstawie pracy pt. Wybrane aspekty projektowania konstrukcji otworów kierunkowych z wykorzystaniem technik numerycznych, zaś tytuł profesora nauk technicznych w 2013 roku[2].
Związany z Wydziałem Wiertnictwa, Nafty i Gazu AGH. Pełnił funkcję sekretarza naukowego rocznika „Wiertnictwo, Nafta, Gaz”[3]. W latach 2012–2016 kierownik Katedry Wiertnictwa i Geoinżynierii. W latach 2016–2020 dziekan Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu[4]. Od roku 2020 prorektor AGH ds. Współpracy[5].
Członek Rady Programowej Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN (od 2015 wiceprzewodniczący Rady Programowej), Sekcji Górnictwa Otworowego i Wiertnictwa PAN. Członek Rady Naukowej Instytutu Nafty i Gazu - Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie[1] oraz Komitetu Zrównoważonej Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN[2].
Członek Society of Petroleum Engineers, SITPNiG NOT (w-ce przewodniczący Koła, rzeczoznawca w Zespole Rzeczoznawców, członek Komisji Stowarzyszeniowej ds. Górnictwa Otworowego). Członek założyciel Polskiego Stowarzyszenia Technologii Bezwykopowych, członek Polskiej Fundacji Technologii Bezwykopowych[1].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Generalny Dyrektor Górniczy I Stopnia (2015)
- Generalny Dyrektor Górniczy II Stopnia (2012)
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę (2011)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2009)
- Generalny Dyrektor Górniczy III Stopnia (2009)
- Dyrektor Górniczy I Stopnia (2007)
- Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa (2007)
- Zasłużony dla górnictwa RP (2004)
- Srebrny Krzyż Zasługi (2002)
- Srebrna Odznaka Honorowa NOT (2002)
- Dyrektor Górniczy II Stopnia (1999)
- Brązowy Krzyż Zasługi (1997)
- Dyrektor Górniczy III Stopnia (1994)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Jubileusz 50-lecia. 1967–2017. Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, Kraków 2017, s. 316, ISBN 978-83-60900-23-9.
- ↑ a b c Prof. dr hab. inż. Rafał Grzegorz Wiśniowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-05-25].
- ↑ Krzysztof Pikoń (red.), Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej, Gliwice 2004, s. 396, ISBN 83-920014-2-7.
- ↑ Dziekani i prodziekani na kadencję 2016-2020. „Biuletyn AGH”. 106, s. 18-20, 2016.
- ↑ Prorektor ds. Współpracy [online], www.agh.edu.pl [dostęp 2021-05-25].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rafał Wiśniowski [online], Portal Historia AGH [dostęp 2021-05-25].