Rajd na Salamaua i Lae – Wikipedia, wolna encyklopedia
II wojna światowa, wojna na Pacyfiku | |||
Czas | 10 marca 1942 | ||
---|---|---|---|
Terytorium | |||
Wynik | taktyczny sukces US Navy | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Oceanu Spokojnego | |||
6°44′S 147°00′E/-6,733333 147,000000 |
Rajd na Salamaua i Lae – przeprowadzony 10 marca 1942 roku amerykański rajd lotniskowców USS „Lexington” (CV-2) i USS „Yorktown” (CV-5) na japońskie kotwicowisko przy wyspach Salamaua i Lae na północ od Nowej Gwinei. Amerykańskie uderzenie zakończyło się umiarkowanym sukcesem w postaci zatopienia krążownika pomocniczego, transportowca i trałowca, miał jednak strategiczne konsekwencje, w postaci uświadomienia japońskiemu dowództwu, że dalsza ofensywa na południe nie jest możliwa bez wsparcia ze strony lotniskowców Połączonej Floty, co w konsekwencji doprowadziło do bitwy na Morzu Koralowym.
Rajd został przeprowadzony przy minimalnym, z powodu całkowitego zaskoczenia, oporze ze strony japońskiej, zademonstrował jednak całkowitą nieskuteczność w tym okresie wojny, amerykańskich torped lotniczych Mark XIII. Był też pierwszą operacją bojową, w której działające w zespole dwa amerykańskie lotniskowce atakowały jeden cel.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mark Stille: Pacific Carrier War: Carrier Combat from Pearl Harbor to Okinawa. Osprey, s. 71. ISBN 1-4728-2633-7.
- Ian W. Toll: Pacific Crucible. T. War at Sea in the Pacific, 1941-1942. Nowy Jork: Norton & Company, November 14, 2011, s. 230, seria: Pacific War Trilogy. ISBN 978-0393068139.