Rajd na Salamaua i Lae – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rajd na Salamaua i Lae
II wojna światowa, wojna na Pacyfiku
Czas

10 marca 1942

Terytorium

Pacyfik

Wynik

taktyczny sukces US Navy

Strony konfliktu
 Japonia  Stany Zjednoczone
Siły
krążownik pomocniczy,
trałowiec,
11 statków
2 lotniskowce,
104 samoloty
Straty
krążownik pomocniczy,
trałowiec,
transportowiec
1 bombowiec
Położenie na mapie Oceanu Spokojnego
Mapa konturowa Oceanu Spokojnego, po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia6°44′S 147°00′E/-6,733333 147,000000

Rajd na Salamaua i Lae – przeprowadzony 10 marca 1942 roku amerykański rajd lotniskowców USS „Lexington” (CV-2) i USS „Yorktown” (CV-5) na japońskie kotwicowisko przy wyspach Salamaua i Lae na północ od Nowej Gwinei. Amerykańskie uderzenie zakończyło się umiarkowanym sukcesem w postaci zatopienia krążownika pomocniczego, transportowca i trałowca, miał jednak strategiczne konsekwencje, w postaci uświadomienia japońskiemu dowództwu, że dalsza ofensywa na południe nie jest możliwa bez wsparcia ze strony lotniskowców Połączonej Floty, co w konsekwencji doprowadziło do bitwy na Morzu Koralowym.

Rajd został przeprowadzony przy minimalnym, z powodu całkowitego zaskoczenia, oporze ze strony japońskiej, zademonstrował jednak całkowitą nieskuteczność w tym okresie wojny, amerykańskich torped lotniczych Mark XIII. Był też pierwszą operacją bojową, w której działające w zespole dwa amerykańskie lotniskowce atakowały jeden cel.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mark Stille: Pacific Carrier War: Carrier Combat from Pearl Harbor to Okinawa. Osprey, s. 71. ISBN 1-4728-2633-7.
  • Ian W. Toll: Pacific Crucible. T. War at Sea in the Pacific, 1941-1942. Nowy Jork: Norton & Company, November 14, 2011, s. 230, seria: Pacific War Trilogy. ISBN 978-0393068139.