Regalian – Wikipedia, wolna encyklopedia

Regalian

Publius Caius Regalianus

Cesarz rzymski
Okres	260
Dane biograficzne
Data i miejsce śmierci	260 Carnuntum
Moneta
Antoninian Regaliana z rewersowym wyobrażeniem Sola i legendą ORIENS AVGG
Multimedia w Wikimedia Commons

Regalian, Regalianus (Publius Caius Regalianus) – rzymski uzurpator w Panonii w roku 260.

Były wódz cesarza Waleriana, za rządów Galiena dowódca wojsk w Ilirii, został obwołany cesarzem przez ocalałą część wojsk po stłumionym buncie Ingenuusa i przegranej bitwie pod Mursą^[1]. Podawał się za potomka Decebala, ostatniego króla Daków. Jego małżonką była pochodząca prawdopodobnie z wysokiego rodu Sulpicja Driantilla. Po kilkumiesięcznym panowaniu został zamordowany przez własnych żołnierzy.

Wspomina o nim kilkakrotnie Historia Augusta, uwydatniając jego rangę wśród głównych dowódców cesarskich oraz podkreślając jego doświadczenie i talent jako wojskowego^[2]. Znane są nieliczne monety (bilonowe antoniniany przebijane z cudzych emisji) z jego wizerunkiem i inskrypcją C P C REGALIANVS AVG, pochodzące najpewniej z mennicy w Carnuntum^[3].

• Björn Ralph Kankelfitz: Römische Münzen von Pompejus bis Romulus. Augsburg: Battenberg, 1996, ISBN 3-89441-224-0
• Aleksander Krawczuk: Poczet cesarzy rzymskich. Warszawa: Iskry, 2006, ISBN 83-207-1748-5
• Historycy cesarstwa rzymskiego. Żywoty cesarzy od Hadriana do Numeriana. Opracowanie i tłumaczenie H. Szelest. Warszawa: Czytelnik, 1966, s. 336-337
• Brewiaria dziejów rzymskich: Sekstus Aureliusz Wiktor – Eutropiusz – Festus (pod red. P. Nehringa). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2010, s. 105, 230, ISBN 978-83-235-0416-0

• William Leadbetter: Regalianus w De Imperatoribus Romanis (ang.) [dostęp 2022-01-06]