Regalian – Wikipedia, wolna encyklopedia

Regalian
Publius Caius Regalianus
ilustracja
Cesarz rzymski
Okres

260

Dane biograficzne
Data i miejsce śmierci

260
Carnuntum

Moneta
moneta
Antoninian Regaliana z rewersowym wyobrażeniem Sola i legendą ORIENS AVGG

Regalian, Regalianus (Publius Caius Regalianus) – rzymski uzurpator w Panonii w roku 260.

Były wódz cesarza Waleriana, za rządów Galiena dowódca wojsk w Ilirii, został obwołany cesarzem przez ocalałą część wojsk po stłumionym buncie Ingenuusa i przegranej bitwie pod Mursą[1]. Podawał się za potomka Decebala, ostatniego króla Daków. Jego małżonką była pochodząca prawdopodobnie z wysokiego rodu Sulpicja Driantilla. Po kilkumiesięcznym panowaniu został zamordowany przez własnych żołnierzy.

Wspomina o nim kilkakrotnie Historia Augusta, uwydatniając jego rangę wśród głównych dowódców cesarskich oraz podkreślając jego doświadczenie i talent jako wojskowego[2]. Znane są nieliczne monety (bilonowe antoniniany przebijane z cudzych emisji) z jego wizerunkiem i inskrypcją C P C REGALIANVS AVG, pochodzące najpewniej z mennicy w Carnuntum[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Taką wersję podaje również Aureliusz Wiktor (Księga o cezarach 33,1), choć mylnie stwierdza, że Regaliana pokonał Galien.
  2. Trzydziestu pretendentów 10; Dwaj Galienowie 9, Boski Klaudiusz 7.
  3. B.R. Kankelfitz: Römische Münzen von Pompejus bis Romulus, dz. cyt., s. 346.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]