Rehe (prowincja) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rehe
Ilustracja
Rehe na mapie Chin z 1947 r.
Nazwa chińska
Pismo uproszczone

热河

Pismo tradycyjne

熱河

Hanyu pinyin

Rèhé

Wade-Giles

Je-ho

Rehe (Jehol, Dżehol) – dawna chińska prowincja, istniejąca w latach 19281955 w północno-wschodniej części Państwa Środka.

Po rewolucji Xinhai i proklamowaniu w Chinach republiki pozostałe pod władzą rządu w Pekinie tereny mongolskie (tzw. Mongolia Wewnętrzna) podzielono w 1914 roku na trzy specjalne regiony administracyjne: Rehe, Chahar i Suiyuan[1]. W 1928 roku Rehe zostało przekształcone w prowincję[2]. Jej stolicą było Chengde[3].

W 1933 roku prowincja została zajęta przez armię japońską i włączona do marionetkowego państwa Mandżukuo[4]. Po zakończeniu wojny w 1945 roku powróciła w granice Chin.

W 1955 roku prowincja została zlikwidowana, a jej terytorium podzielono między region autonomiczny Mongolia Wewnętrzna i prowincje Hebei oraz Liaoning[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Yin-t'ang Chang: The economic development and prospects of Inner Mongolia (Chahar, Suiyuan, and Ningsia). Commercial Press, Limited, 1933, s. 168.
  2. Bernard Vincent Olivier: The implementation of China's nationality policy in the northeastern provinces. San Francisco: Mellen Research University Press, 1993, s. 15. ISBN 978-0-7734-2228-5.
  3. Chengde, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-03-14] (ang.).
  4. Li Narangoa, R. B. Cribb: Imperial Japan and national identities in Asia, 1895-1945. London: Routledge, 2003, s. 200. ISBN 0-7007-1482-0.
  5. 姚新武, 尹华: 中国常用人口数据集. Beijing: 中国人口出版社, 1994, s. 148. ISBN 7-80079-215-3.