Reifikacja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Reifikacja – proces, w wyniku którego jednostka społeczna postrzega zjawiska i procesy społeczne tak, jakby były one pozaspołeczne, niezależne od działań społecznych. Przykładowo normy prawne mogą być postrzegane jakby nie były wytworem społecznym, lecz upatruje się w nich ingerencji sił wyższych, Boga, bogów lub innych sił.

W szczególności może dochodzić do pełnego koła reifikacji – wprowadzona zasada lub norma traktowana jest na początku jako sztuczna i narzucona, wydaje się wręcz bezzasadna, jednak z czasem staje się na tyle trwałym elementem rzeczywistości społecznej, że nawet osoby, które brały udział w tworzeniu normy, zaczynają traktować ją tak, jakby była prawem natury.

W terminologii pozasocjologicznej reifikacja oznacza po prostu traktowanie pewnego abstraktu jako rzeczy materialnej, materializację, przemienienie czegoś abstrakcyjnego w konkret.

• Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, W. Kopaliński