Rektascensja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rektascensja, α (łac. recta ascensio – „wznoszenie proste”) – jedna ze współrzędnych astronomicznych, określających położenie ciała niebieskiego na sferze niebieskiej w układzie współrzędnych astronomicznych zwanym układem równikowym równonocnym^[1].

Definiujemy ją jako kąt dwuścienny pomiędzy płaszczyzną koła godzinnego punktu równonocy wiosennej (rektascensja równa 0^h) a płaszczyzną koła godzinnego obiektu. Rektascensję nalicza się w kierunku na wschód, zgodnym z rocznym ruchem Słońca. Przyjmuje ona wartości z zakresu od 0^h do 24^h.

Współrzędna ta nie ulega zmianie na skutek ruchu obrotowego Ziemi, jak w przypadku kąta godzinnego. Zmianę współrzędnych, w tym deklinacji, powoduje precesja (ruch punktu Barana).

Zobacz hasło rektascensja w Wikisłowniku

• godzina kątowa
• deklinacja

• Astronawigacja: Układ równikowy, rektascensja, rzut biegunowy, kąty godzinne (czasowe). Navipedia.pl