Remiza (łowiectwo) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Remiza (zwana remizą śródpolną) – niewielki teren wśród pól, porośnięty krzewami lub drzewami^[1]. Dzienna, chwilowa ostoja niewielkich zwierząt^[1] futerkowych, jak: zające, króliki, czy myszy, oraz drobnego ptactwa łownego – bażantów, kuropatw.