Renata Rochnowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Renata Rochnowska
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1949
Wawrowice

Posłanka na Sejm RP IV i V kadencji
Okres

od 2001
do 2007

Przynależność polityczna

Samoobrona
Rzeczpospolitej Polskiej

Renata Maria Rochnowska z domu Heida (ur. 2 lutego 1949 w Wawrowicach) – polska polityk, ekonomistka, działaczka związkowa i samorządowa, rolnik, posłanka na Sejm IV i V kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Posiada wykształcenie wyższe ekonomiczne. W 1972 ukończyła studia na Wydziale Handlowo-Towaroznawczym Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

W latach 1971–1984 pracowała jako kierownik w Zarządzie Wojewódzkim Spółdzielni Kółek Rolniczych. Działała w Związku Młodzieży Wiejskiej i Zrzeszeniu Studentów Polskich. Weszła w skład zarządu Warmińsko-Mazurskiego Związku Drobiarskiego i Krajowej Rady Izb Rolniczych, prowadzi hodowlę indyków.

W grudniu 2008 weszła w skład Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia w Olsztynie[1].

Działalność polityczna i związkowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1972–1975 należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1993 współtworzyła struktury Związku Zawodowego Rolnictwa „Samoobrona” oraz partii Przymierze Samoobrona (od 2000 działającej jako Samoobrona RP), zasiadła w jej władzach regionalnych. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku bez powodzenia ubiegała się o mandat poselski z listy utworzonego przez to ugrupowanie komitetu Samoobrona – Leppera (otrzymała 4089 głosów). Była radną i członkinią zarządu gminy Kurzętnik, a także delegatką do Sejmiku Samorządowego Województwa Toruńskiego[2]. Od 1998 do 2001 zasiadała w radzie powiatu nowomiejskiego. W wyborach w 2001 uzyskała mandat poselski na Sejm IV kadencji jako kandydatka Samoobrony RP z okręgu sieradzkiego (otrzymała 10 489 głosów).

W wyborach w 2005 po raz drugi została posłem liczbą 7411 głosów, tym razem z okręgu elbląskiego. W latach 2005–2007 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej sejmowej Komisji Finansów Publicznych. Pracowała też w Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. Przewodniczyła również Podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym; poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz zmianie niektórych ustaw. Była także wiceprzewodniczącą polskiej delegacji do Inicjatywy Środkowoeuropejskiej.

W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 bezskutecznie ubiegała się o reelekcję (dostała 1492 głosy), a w 2009 o mandat w Parlamencie Europejskim (otrzymała 2663 głosy). W 2008 weszła w skład prezydium Samoobrony RP[3], a w 2009 objęła funkcję przewodniczącej rady wojewódzkiej partii. W maju 2011 weszła w skład rady krajowej założonego przez część działaczy Samoobrony RP ugrupowania Nasz Dom Polska – Samoobrona Andrzeja Leppera[4] (od 2011 działającego jako Samoobrona).

W wyborach parlamentarnych w 2011 bez powodzenia kandydowała do Sejmu z listy tej partii, otrzymując 414 głosów[5]. W wyborach samorządowych w 2014 kandydowała bezskutecznie z listy Prawa i Sprawiedliwości do sejmiku warmińsko-mazurskiego[6]. W wyborach parlamentarnych w 2015 jako członkini PiS wystartowała z listy tej partii do Sejmu[7]. W 2018 ponownie została kandydatką na radną województwa[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Zamężna, ma czworo dzieci.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Skład Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia. up.gov.pl. [dostęp 2014-10-17].
  2. Magdalena Fudala: Drużyna Leppera. tygodnikprzeglad.pl, 1 października 2001. [dostęp 2014-10-17].
  3. Skład Prezydium Rady Krajowej. samoobrona.org.pl. [dostęp 2014-10-17].
  4. Kongres Partii. Samoobrona jest. samoobrona.org.pl, 30 maja 2011. [dostęp 2014-10-17].
  5. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2014-10-17].
  6. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-10-17].
  7. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-09-21].
  8. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-09-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]