Reprezentacja Ghany w piłce nożnej mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ghana
Ilustracja
Emblemat reprezentacji
Przydomek

The Black Stars (Czarne Gwiazdy)

Związek

Ghana Football Association

Sponsor techniczny

Puma

Trener

Otto Addo

Skrót FIFA

GHA

Ranking FIFA

67. (1363.42 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

72. (31 marca 2022) (1541 pkt.)

Zawodnicy
Kapitan

Thomas Partey

Najwięcej występów

André Ayew (115)

Najwięcej bramek

Asamoah Gyan (51)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
Złote Wybrzeże 1 – 0 Ghana Ghana
Akra, Złote Wybrzeże; 28 maja 1950
Najwyższe zwycięstwo
 Kenia 0 – 12 Ghana Ghana
Nairobi, Kenia; 12 grudnia 1965
Najwyższa porażka
 Bułgaria 10 – 0 Ghana Ghana
Leon, Meksyk; 2 października 1968
Medale
Mistrzostwa
złoto 1963, 1965, 1978, 1982
srebro 1968, 1970, 1992, 2010, 2015
brąz 2008
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 14 lutego 2024.
Reprezentacja Ghany podczas Pucharu Narodów Afryki 2008.

Reprezentacja Ghany w piłce nożnej mężczyzn (ang. Ghana men's national football team) – męski zespół piłkarski reprezentujący Ghanę w meczach i sportowych imprezach, na arenie międzynarodowej.

Obecnie (październik 2017) zajmuje 52 miejsce w Rankingu FIFA, a ósme miejsce w Afryce jak i w Federacji CAF[1]. Mimo iż na mistrzostwach świata zadebiutowała dopiero w 2006 roku, jest jedną z najbardziej utytułowanych drużyn afrykańskich. Czterokrotnie zdobyła mistrzostwo Afryki, jest też jedną z trzech (obok Kamerunu i Senegalu) afrykańskich drużyn które dotarły do ćwierćfinału mistrzostw świata (co jest najlepszym wynikiem dla tego kontynentu).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W latach 60. trzy razy z rzędu grała w finale Pucharu Narodów Afryki (1963, 1965, 1968), a dwukrotnie – w 1963 i 1965 roku – triumfowała w nim. Wyczyn ten Czarne Gwiazdy powtórzyły w 1978 i 1982 roku. Finał tych rozgrywek Ghańczycy osiągnęli jeszcze czterokrotnie (w latach 1970, 1992, 2010, 2015), raz zajęli trzecie miejsce (2008), i czterokrotnie czwarte (1996, 2012, 2013, 2017). Rozgrywki w 1994, 2000 i 2002 kończyli na ćwierćfinale.

Lata 90. to wielkie sukcesy w futbolu juniorskim i młodzieżowym. Oto najważniejsze z nich:

W reprezentacji, która po raz pierwszy startowała na Mundialu, prowadzonej przez Serba Ratomira Dujkovicia, grali przede wszystkim piłkarze urodzeni na początku lat 80. Większość z nich występowała na co dzień w klubach europejskich, chociaż nie zawsze mają miejsce w pierwszych jedenastkach. Najbardziej wyróżniającymi się zawodnikami drużyny narodowej byli bramkarz Richard Kingston (po mistrzostwach przeszedł z Ankarasporu do Szachtara Donieck, obrońca Samuel Kuffour (w 2001 roku triumfował z Bayernem Monachium w Lidze Mistrzów), pomocnicy Stephen Appiah z Fenerbahçe SK i Michael Essien z Chelsea F.C. oraz napastnicy Matthew Amoah, gracz Borussii Dortmund i Razak Pimpong (po mistrzostwach przeszedł z FC København do Spartaka Moskwa)

Na niemieckim czempionacie reprezentanci Ghany grali w grupie E razem z Włochami, Czechami i Stanami Zjednoczonymi. Po dwóch zwycięstwach (z Czechami 2:0 i USA 2:1) i porażce (z Włochami 0:2) zajęli drugie miejsce w grupie i z sześcioma punktami awansowali do 1/8 finału. W tej fazie turnieju trafili na reprezentację Brazylii, z którą przegrali 0:3 i odpadli z turnieju.

Cztery lata później w RPA Ghańczycy osiągnęli swój najlepszy wynik w historii występów reprezentacji na MŚ. Po zwycięstwie w grupie z Serbią 1:0, remisie 1:1 z Australią, oraz porażce z Niemcami 0:1 z czterema punktami zajęli ostatecznie drugie miejsce i awansowali do 1/8 finału. Spotkali się tam z reprezentacją USA z którą wygrali 2:1. W ćwierćfinale los skojarzył ich z Urugwajem. Po regulaminowym czasie gry jak i po dogrywce na tablicy widniał wynik 1:1. O awansie zadecydował więc konkurs rzutów karnych, w którym lepsi okazali się Urugwajczycy wygrywając 4:2. Ghana pożegnała się tym samym z turniejem (będąc trzecim zespołem obok Senegalu i Kamerunu który osiągnął ćwierćfinał Mundialu).

W mistrzostwach świata w Brazylii 2014 z kolei reprezentantów Ghany przydzielono do grupy G razem z Niemcami, USA i Portugalią. Po remisie z Niemcami 2:2 i dwóch porażkach (ze Stanami Zjednoczonymi i Portugalią po 1:2) z jednym punktem na koncie zajęli ostatnie miejsce w grupie i odpadli z turnieju.

Na początku 2022 trenerem Ghany został Otto Addo[2]. 12 lutego 2023 zastąpił go Chris Hughton[3].

  • 19301958Nie brała udziału (była kolonią brytyjską)
  • 1962Nie zakwalifikowała się
  • 1966Wycofała się z eliminacji
  • 19701978Nie zakwalifikowała się
  • 1982Wycofała się z eliminacji
  • 19862002Nie zakwalifikowała się
  • 2006 – 1/8 finału
  • 2010 – Ćwierćfinał
  • 2014 – Faza grupowa
  • 2018Nie zakwalifikowała się
  • 2022 – Faza grupowa
  • 1957Nie brała udziału (była kolonią brytyjską)
  • 1959Nie brała udziału
  • 1962Nie zakwalifikowała się
  • 1963Mistrzostwo
  • 1965Mistrzostwo
  • 1968 – II miejsce
  • 1970 – II miejsce
  • 19721976Nie zakwalifikowała się
  • 1978Mistrzostwo
  • 1980 – Faza grupowa
  • 1982Mistrzostwo
  • 1984 – Faza grupowa
  • 19861990Nie zakwalifikowała się
  • 1992 – II miejsce
  • 1994 – Ćwierćfinał
  • 1996 – IV miejsce
  • 1998 – Faza grupowa
  • 2000 – Ćwierćfinał
  • 2002 – Ćwierćfinał
  • 2004Nie zakwalifikowała się
  • 2006 – Faza grupowa
  • 2008 – III miejsce
  • 2010 – II miejsce
  • 2012 – IV miejsce
  • 2013 – IV miejsce
  • 2015 – II miejsce
  • 2017 – IV miejsce
  • 2019 – 1/8 finału
  • 2021 – Faza grupowa
  • 2023 – Faza grupowa
Poz. Nr Imię i nazwisko Data urodz. Wzrost/waga Klub Mecze* Bramki*
BR 1 Sammy Adjei 01.09.80 186/80 FC Ashdod Izrael 31 0
BR 16 George Owu 07.07.82 179/70 Ashanti Gold SC Ghana 6 0
BR 22 Richard Kingston 13.06.78 182/83 Wigan Athletic Anglia 36 0
O 2 Hans Sarpei 28.06.76 178/68 VfL Wolfsburg Niemcy 7 0
O 4 Samuel Kuffour 03.09.76 178/75 AS Roma Włochy 59 3
O 5 John Mensah 29.11.82 177/72 Stade Rennais Francja 36 0
O 6 Emmanuel Pappoe 03.03.81 177/78 Hapoel Kefar Sawa Izrael 28 0
O 7 Illiasu Shilla 26.10.82 188/81 Asante Kotoko Ghana 5 0
O 13 Habib Mohamed 10.12.83 178/69 King Faisal Babes Ghana 3 0
O 15 John Paintsil 15.06.81 178/80 Hapoel Tel-Aviv Izrael 24 0
O 17 Daniel Quaye 25.12.80 178/68 Accra Hearts Of Oak Ghana 7 0
O 21 Issah Ahmed 24.05.82 185/80 Randers FC Dania 10 0
P 8 Michael Essien 03.12.82 180/77 Chelsea Anglia 20 4
P 9 Derek Boateng 02.05.83 185/78 AIK Fotboll Szwecja 13 3
P 10 Stephen Appiah 24.12.80 178/77 Fenerbahçe SK Turcja 45 12
P 11 Sulley Muntari 27.08.84 180/76 Inter Mediolan Włochy 18 6
P 18 Eric Addo 12.11.78 182/68 PSV Eindhoven Holandia 9 0
P 20 Otto Addo 09.06.75 188/80 1. FSV Mainz 05 Niemcy 15 1
P 23 Haminu Dramani 01.04.86 173/70 Gençlerbirliği Ankara Turcja 8 1
N 3 Asamoah Gyan 22.11.85 186/77 Modena FC Włochy 15 9
N 12 Alex Tachie-Mensah 15.01.77 178/75 FC Saint Gallen Szwajcaria 7 0
N 14 Matthew Amoah 24.10.80 175/66 Borussia Dortmund Niemcy 19 7
N 15 Razak Pimpong 30.12.82 173/72 FC København Dania 7 0

* stan na 22 czerwca 2006 roku

Nr Poz. Piłkarz
1 BR Ghana Daniel Adjei
2 OB Ghana Hans Sarpei
3 NA Ghana Asamoah Gyan
4 OB Ghana John Paintsil
5 OB Ghana John Mensah
6 PO Ghana Anthony Annan
7 OB Ghana Samuel Inkoom
8 OB Ghana Jonathan Mensah
9 PO Ghana Derek Boateng
10 PO Ghana Stephen Appiah (kapitan)
11 PO Ghana Sulley Muntari
12 NA Ghana Prince Tagoe
Nr Poz. Piłkarz
13 NA Ghana André Ayew
14 NA Ghana Matthew Amoah
15 OB Ghana Isaac Vorsah
16 BR Ghana Stephen Ahorlu
17 PO Ghana Rahim Ayew
18 NA Ghana Dominic Adiyiah
19 OB Ghana Lee Addy
20 PO Ghana Quincy Owusu-Abeyie
21 NA Ghana Kwadwo Asamoah
22 BR Ghana Richard Kingson
23 PO Ghana Kevin-Prince Boateng

Selekcjonerzy

[edytuj | edytuj kod]

Lista trenerów Ghany

[edytuj | edytuj kod]
Trener Data
lata
Giuseppe Dossena 19992000
Fred Osam-Duodu 2000
Cecil Jones Attuquayefio 2001
Fred Osam-Duodu 20012002
Milan Živadinović 2002
Emmanuel Akwasi Afranie 2002
Burkhard Ziese 2003
Ralf Zumdick 2003
Mariano Barreto 2004
Sam Arday 2004
Ratomir Dujković 20042006
Claude Le Roy 20062008
Sellas Tetteh 2008
Milovan Rajevac 20082010
Goran Stevanović 20112012

Avram Grant

20142017
James Kwesi Appiah 20172020
Charles Akonnor 2020 – 2021
Milovan Rajevac 20212022
Otto Addo 2022 -

Sukcesy i rekordy

[edytuj | edytuj kod]
Turniej Miejsce lub faza Data rozgrywania
PNA 1 1963,1965,1978,1982
PNA 2 1968,1970,1992,2010,2013
PNA 3 2008
PNA Ćwierćfinał 1994,2000,2002
Mistrzostwa świata 1/4 finału 2010
Bilans na finałach Mistrzostw świata
Mecze 11
Zwycięstwa 6
Remisy 1
Porażki 4
Bramki 12-13

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. FIFA.com, The FIFA/Coca-Cola World Ranking – Ranking Table – African Zone – FIFA.com [online], FIFA.com [dostęp 2017-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-25] (ang.).
  2. David Ochieng Mbewa, Ghana appoints Otto Addo as new head coach, Chris Hughton as technical adviser [online], CGTN Africa [dostęp 2022-03-31] (ang.).
  3. FIFA.com, Chris Hughton returns to his roots as new Ghana men’s team head coach, FIFA.com [dostęp 2023-04-01] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]