Reprezentacja Polski w hokeju na lodzie kobiet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Reprezentacja Polski w hokeju na lodzie kobiet
Przydomek	Biało-czerwone
Związek	Polski Związek Hokeja na Lodzie
Menedżer generalny	Marta Zawadzka
Trener	Zbigniew Wróbel
Asystent trenera	Sebastian Witowski
Skrót IIHF	POL
Ranking IIHF	20.
	Zawodnicy
Kapitan	Karolina Późniewska
Najwięcej występów	Ewelina Czarnecka (100)
Najwięcej punktów	Karolina Późniewska (110)
Najwięcej bramek	Karolina Późniewska (55)
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Mecze
	Pierwszy mecz; Polska – Irlandia 23:0; (Sofia, 14.03.2011; MŚ DV 2011)
	Najwyższe zwycięstwo; Polska – Irlandia 23:0; (Sofia, 14.03.2011; MŚ DV 2011)
	Najwyższa porażka; Polska – Czechy 0:16; (Chomutov, 13.11.2021; eIO 2022)
	Strona internetowa
	↑ Stan aktualny na 30.03.2022. ;

Reprezentacja Polski w hokeju na lodzie kobiet – zespół hokeja na lodzie, reprezentujący Rzeczpospolitą Polską, powoływana przez trenera, w której występować mogą wszystkie zawodniczki posiadające obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Polski Związek Hokeja na Lodzie. W latach 2019–2020 nieoficjalne spotkania kontrolne żeńska kadra narodowa rozgrywała również pod nazwą Silesia Brackens, a od 2020 r. jako Silesian Metropolis Katowice^[4].

Historia

Reprezentację Polski hokeistek utworzono w 2008 r. Początkowo rozgrywała ona wyłącznie nieoficjalne spotkania kontrolne, a jej pierwszym oficjalnym występem miał być udział w Mistrzostwach Świata V dywizji 2009 (w turniejach prekwalifikacyjnych do Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010 – przeprowadzonych na początku września 2008 r. – Polki nie mogły uczestniczyć, bowiem nie były jeszcze wówczas klasyfikowane w rankingu IIHF). Z powodu wysokich kosztów żadna z krajowych federacji hokejowych nie zdecydowała się jednak na organizowanie turnieju III i IV dywizji, dlatego we wrześniu 2008 r. IIHF odwołała zawody III, IV oraz V dywizji^[5]. Tym samym faktyczny debiut polskiej kadry narodowej opóźnił się aż o dwa lata, bowiem w 2010 r. mistrzostw świata nie przeprowadzono z uwagi na turniej olimpijski Zimowych Igrzysk w Vancouver. Debiutancki mecz żeńska reprezentacja Polski rozegrała zatem dopiero 14 marca 2011 w Zimowym Pałacu Sportu w Sofii gromiąc 23:0 Irlandię podczas Mistrzostw Świata V Dywizji 2011, a historyczną, pierwszą bramkę zdobyła Aleksandra Berecka już w 18. sekundzie spotkania^[2]. W kolejnych pojedynkach "biało-czerwone" gładko wygrały z Bułgarkami (19:0) i Turczynkami (14:0) oraz 4:5 po dogrywce z Hiszpankami, a wygrywając turniej uzyskały awans do mistrzostw świata wyższej dywizji w 2012 r. Pod koniec 2011 r. Polki po raz pierwszy sklasyfikowane zostały w rankingu IIHF, zajmując 34. miejsce^[6].

Selekcjonerzy

2008–2012: Marek Kozyra^[7]
2012–2017: Grzegorz Klich^[8]
2017–2021: Ivan Bednár^[9]
2022– : Zbigniew Wróbel^[10]

Udział w imprezach międzynarodowych

Igrzyska olimpijskie

Udział w igrzyskach olimpijskich
Edycja	Kwalifikacje	Wynik	Źródło
1998	Nie wzięła udziału		[1]
2002			[2]
2006			[3]
2010			[4]
2014	Nie zakwalifikowała się		[5]
2018	Nie zakwalifikowała się		[6]
2022	Nie zakwalifikowała się		[7]