Resko Górne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Resko Górne
Ilustracja
Północna zatoka jeziora
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Stare Resko, Kapice

Region

Pojezierze Drawskie

Wysokość lustra

144,8 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

50,7 – 51,1 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


1,7 km
0,5 km

Głębokość
• maksymalna


5,0 m

Objętość

1 358,4 tys. m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

III[1] (w roku 1994)

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Resko Górne”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Resko Górne”
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego
Mapa konturowa powiatu świdwińskiego, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Resko Górne”
Położenie na mapie gminy Połczyn-Zdrój
Mapa konturowa gminy Połczyn-Zdrój, na dole po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Resko Górne”
Ziemia53°40′36″N 15°57′55″E/53,676667 15,965278
Multimedia w Wikimedia Commons

Resko Górne – jezioro na Pojezierzu Drawskim, położone w gminie Połczyn-Zdrój, w powiecie świdwińskim, w woj. zachodniopomorskim.

Powierzchnia jeziora wynosi według różnych źródeł od 50,7 ha[1] poprzez 50,89 ha[2] do 51,1 ha[3]. Objętość wody w zbiorniku wyliczono na 1358,4 tys. m³[1]. Głębokość maksymalna Reska Górnego wynosi 5,0 m. Zwierciadło wody jeziora znajduje się na wysokości 144,8 m n.p.m.[4]

W 1994 roku dokonano badań jakości wód Resko Górnego, dzięki którym stwierdzono III klasę czystości wód jeziora oraz III kategorię podatności na degradację biologiczną[1].

Od północnego brzegu Reska Górnego wypływ ciek wodny zwany Dopływem z jeziora Resko Górne, który nieopodal uchodzi do początkowego biegu rzeki Regi biegnącej dalej na zachód[5]. Według innej wersji to z Reska Górnego wypływa rzeka Rega i łączy się z dopływem płynącym od północy[6].

Nad wschodnim brzegiem ulokowana jest osada Stare Resko, a nad północno-zachodnim brzegiem wieś Kapice. W pobliżu północnego brzegu jeziora przebiega droga powiatowa Gawroniec–Bierzwnica.

Przy wschodnim brzegu w Starym Resku znajduje się dworek „50 Dębów”, będący rozbudowanym ośrodkiem wypoczynkowym z pokojami, salami konferencyjnymi, własnym parkiem[7].

Na półwyspie Reska Górnego, w zabytkowym parku w Starym Resku znajduje się duża ilość głazów narzutowych[4].

Gospodarka rybacka

[edytuj | edytuj kod]

Według danych RZGW Szczecin, Resko Górne w typologii rybackiej jest jeziorem linowo-szczupakowym[2], natomiast według danych UMiG w Połczynie-Zdroju jezioro jest typu sandaczowego[4].

Administratorem wód Reska Górnego jest RZGW Szczecin. Utworzył on obwód rybacki, który obejmuje wody Reska Górnego, Jeziora Klęckiego wraz z wodami cieków Dopływ z Jeziora Klęckiego oraz Dopływ z jeziora Resko Górne – łączących te jeziora z rzeką Regą[8]. Gospodarzem wód jeziora jest spółka Przedsiębiorstwo Rybackie „Złocieniec”, która prowadzi gospodarkę rybacką na jeziorze. W 2003 roku utworzyło ono łowisko specjalne na jeziorze, które zarybia oraz pobiera opłaty za połów ryb[9].

Według danych regionalnego zarządu gospodarki wodnej dominującymi gatunkami ryb w wodach Reska Górnego są: płoć, leszcz, okoń europejski, szczupak. Pozostałymi gatunkami ryb występującymi w jeziorze są sandacz i węgorz europejski[3].

Hydronimia

[edytuj | edytuj kod]

Językoznawca Mikołaj Rudnicki przedstawił iż derywatami do nazwy rzeki Rega są Resko (jezioro) ≤ *Režъsko jezero, podobnie jak Łeba i Łebsko. Nazwa jeziora została zniemczona na Ritziger See[10]. W 1948 roku wprowadzono urzędowo nazwę Resko Górne, zastępując poprzednią niemiecką nazwę jeziora – Ritziger See[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d IV.3. Jeziora. W: Małgorzata Landsberg-Uczciwek & zespół: Raport o stanie środowiska w województwie zachodniopomorskim w roku 2001. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Szczecinie, 2003-01-18, s. 105.
  2. ↑ a b NB-2 Wody powierzchniowe przeznaczone do bytowania ryb karpiowatych w warunkach naturalnych oraz umożliwiające migrację ryb. Szczecin: Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie.
  3. ↑ a b Wykaz wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie, s. 12.
  4. ↑ a b c 4.2.6.1. Wody powierzchniowe. W: Gminny Program Ochrony Środowiska. Połczyn-Zdrój: Urząd Miasta i Gminy w Połczynie-Zdroju, 2004-06, s. 60.
  5. ↑ Arkusz N-33-80-D. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2009-05-28].
  6. ↑ a b Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692, s. 22)
  7. ↑ Dwór „50 Dębów”. poltour. [dostęp 2009-08-10]. (pol.).
  8. ↑ Załącznik do Rozporządzenia Nr 7/2006 Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Szczecinie z dnia 13 grudnia 2006 (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2006 r. Nr 121, poz. 2528)
  9. ↑ Regulamin łowiska “Resko Górne”. Przedsiębiorstwo Rybackie „Złocieniec” sp. z o.o.. [dostęp 2009-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-06)]. (pol.).
  10. ↑ Mikołaj Rudnicki: Studja nad nazwami rzek lechickich. W: Slavia Occidentalis. T. 14. Poznań: Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1935, s. 200-203.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Resko_Górne&oldid=68233220”