Rezerwat przyrody Żółwia Błoć – Wikipedia, wolna encyklopedia

Żółwia Błoć

rezerwat torfowiskowy
Typ	florystyczny[1]
Podtyp	roślin zielnych i krzewinek[1]
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Położenie	gmina Goleniów
Mezoregion	Równina Goleniowska
Data utworzenia	4 sierpnia 2010
Akt prawny	Dz. Urz. Woj. Zach. z dnia 20 lipca 2010 r. Nr 70, poz. 1289
Powierzchnia	15,14 ha
Powierzchnia otuliny	88,55 ha
Ochrona	czynna
Położenie na mapie Polski Żółwia Błoć
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Żółwia Błoć
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego Żółwia Błoć
Położenie na mapie gminy Goleniów Żółwia Błoć
53°37′56″N 14°52′34″E/53,632222 14,876111

Rezerwat przyrody Żółwia Błoć – torfowiskowy rezerwat przyrody położony na terenie gminy Goleniów w powiecie goleniowskim (województwo zachodniopomorskie).

Obszar chroniony utworzony został 4 sierpnia 2010 r. na podstawie Zarządzenia Nr 11/2010 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody „Żółwia Błoć” (Dz. Urz. Woj. Zach. z dnia 20 lipca 2010 r. Nr 70, poz. 1289)^[2]. Wziął swoją nazwę od pobliskiej miejscowości Żółwia Błoć.

Rezerwat ma powierzchnię 15,14 ha^[1][3] (akt powołujący podawał 15,13 ha^[2]), w całości znajdującą się pod ochroną czynną^[3]. Jest otoczony przez otulinę o powierzchni 88,55 ha^[1][3] (akt powołujący podawał 88,62 ha^[2]). Obejmuje on tereny nadleśnictwa Goleniów (wydzielenia leśne 585 f, 585 i, 586k, 586r, 586j, 586 ~c, 614c, 614 ~g), co odpowiada obrębowi ewidencyjnemu Niedamierz (dz. ew. nr 585, 586, 612)^[2]. W części leży w granicach specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Ostoja Goleniowska” PLH320013. Składa się z dwóch części obejmujących dawne jeziora, przekształcone w torfowiska.

Najbliższymi miejscowościami są Niedamierz (ok. 0,5 km na południe), Bodzęcin (ok. 3 km na wschód) i Niewiadowo (ok. 2,5 km na północny wschód). W pobliżu zlokalizowana jest trasa rowerowa, a w bezpośrednim sąsiedztwie rezerwatu – parking zaopatrzony w wiatę oraz stoły i ławy^[4].

Celem ochrony rezerwatowej jest „zachowanie cennych zbiorowisk roślinnych charakterystycznych dla torfowisk wysokich i przejściowych oraz ochrona bogatej flory torfowców, innych mchów i charakterystycznej dla mszarów flory naczyniowej”^[1][3]. Ochronie podlega także roślinność typu atlantyckiego, występująca tu na granicy swego zasięgu^[5].