Rezerwat przyrody Wąwóz Myśliborski koło Jawora – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wąwóz Myśliborski koło Jawora

Fragment rezerwatu
rezerwat florystyczny
Typ	florystyczny[1]
Podtyp	roślin zielnych i krzewinek[1]
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Mezoregion	Pogórze Kaczawskie
Data utworzenia	21 kwietnia 1962
Akt prawny	M.P. z 1962 r. nr 39, poz. 189
Powierzchnia	9,72 ha
Położenie na mapie Polski Wąwóz Myśliborski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Wąwóz Myśliborski
Położenie na mapie powiatu jaworskiego Wąwóz Myśliborski
Położenie na mapie gminy Paszowice Wąwóz Myśliborski
51°00′55″N 16°05′54″E/51,015278 16,098333
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Wąwóz Myśliborski koło Jawora – rezerwat przyrody w południowo-zachodniej Polsce, w woj. dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Paszowice^[1].

Położony jest na Pogórzu Kaczawskim nad potokiem Jawornik. Znajduje się we wschodniej części Parku Krajobrazowego Chełmy, ok. 2 km na południowy zachód od miejscowości Myślibórz, w środkowej części Wąwozu Myśliborskiego.

Obszar rezerwatu stanowi fragment zalesionej doliny wciosowej potoku Jawornik położonej między miejscowościami Myślibórz, Myślinów i Jakuszowa.

Rezerwat został utworzony na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 21 kwietnia 1962 r. (Monitor Polski z 1962 r., Nr 39, Poz. 189). Został utworzony dla ochrony ciekawych form geologicznych i wielu rzadkich gatunków roślin chronionych, oraz naturalnych zbiorowisk leśnych. Jest to rezerwat florystyczny o łącznej powierzchni 9,72 ha^[1], z czego na rezerwat ścisły (stanowisko języcznika zwyczajnego) przypada 0,90 ha^[2].

Rezerwat utworzono głównie dla ochrony jedynego na Dolnym Śląsku stanowiska bardzo rzadkiej, chronionej paproci, języcznika zwyczajnego, występującego na skałach zieleńcowych oraz otaczającego go naturalnego lasu mieszanego grądowego i innych rzadkich roślin: paprotnika kolczystego, jemioły jodłowej oraz śledziennicy naprzeciwlistnej. W rezerwacie występują też m.in.: wawrzynek wilczełyko, przylaszczka pospolita, lepiężnik, pierwiosnka wyniosła, rojnik górski. W czystych wodach potoku występuje ciekawy glon hildenbrandia rzeczna.

Ze ssaków występują tu sarny, dziki, wiewiórki i zające, z ptaków – myszołowy, dzięcioły, kukułki i drozdy, płazy są reprezentowane przez żaby, a gady przez żmiję zygzakowatą^[2].

W rezerwacie znalazły również ochronę najstarsze fragmenty krajobrazotwórcze, jakimi są relikty podmorskiego wulkanizmu – lawy poduszkowe oraz inne skały przeobrażone pochodzące ze starszego paleozoiku, głównie zieleńce, łupki zieleńcowe i diabazy oraz ordowickie łupki i fyllity, należące do metamorfiku kaczawskiego. Z późniejszego alpejskiego okresu chroniona jest krawędziowa rzeźba terenu, w której występuje paleogeńskie zrównania powierzchni z reliktami bazaltowego wulkanizmu lądowego z okresu trzeciorzędu.

Przez rezerwat przechodzi szlak turystyczny

• żółty – prowadzący z Myśliborza do wsi Pomocne. Jego częścią jest ścieżka dydaktyczna.

1. Nasz dom
2. Słoneczna łąka – opis krajobrazu Pogórza Kaczawskiego
3. Polana jaskiniowców – wpływ zmiany klimatu na rzeźbę terenu wąwozu
4. Dąb Jahna – opis lasu rosnącego w dolinie Jawornika
5. Pod Maczugą
6. Rezerwat przyrody
7. Jeleni język
8. Skała Olbrzyma
9. Sowia Skałka
10. Szwedzki Szaniec – opis zwierzyny występującej w parku
11. Dębowy Las
12. Widok

• Opis ścieżki dydaktycznej
• Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7 Pogórze Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9

• Mapa rezerwatu