Rhynchocyoninae – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rhynchocyoninae
Gill, 1872[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – sorkonos czarno-rdzawy (Rhynchocyon petersi)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

ryjkonosowe

Rodzina

ryjkonosowate

Podrodzina

Rhynchocyoninae

Typ nomenklatoryczny

Rhynchocyon W. Peters, 1847

Synonimy
Rodzaje

6 rodzajów (w tym 5 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Rhynchocyoninaepodrodzina ssaków z rodziny ryjkonosowatych (Macroscelididae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje żyjące współcześnie gatunki występujące w Afryce[6][7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należy jeden występujący współcześnie rodzaj[8][6][7][9]:

Opisano również rodzaje wymarłe:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 19, 1872. (ang.). 
  2. T.N. Gill. On the classification of the insectivorous mammals. „Bulletin of the Philosophical Society of Washington”. 25 (5), s. 119, 1882. (ang.). 
  3. H. Winge. Udsigt over Insektædernes indbyrdes Slægtskab. „Videnskabelige Meddelelser fra Dansk naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn”. 68, s. 114, 1917. (szw.). 
  4. H. Winge: Pattedyr-Slægter. T. 1: Monotremata, Marsupialia, Insectivora, Chiroptera, Edentata. Kobenhavn: Hagerup, 1924, s. 123. (duń.).
  5. M. Goodman: Protein sequence and immunological specificity. Their role in phylogenetic studies of Primates. W: W.P. Luckett & F.S. Szalay: Phylogeny of the Primates. A Multidisciplinary Approach. New York: Plenum Press, 1975, s. 228, 231. ISBN 978-1-4684-2168-2. (ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 112. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 74. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-18]. (ang.).
  9. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 21–22. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  10. B. Senut & G.L. Georgalis. Brevirhynchocyon gen. nov., a new name for the genus Brachyrhynchocyon Senut, 2008 (Mammalia, Macroscelidea) preoccupied by Brachyrhynchocyon Loomis, 1936 (Mammalia, Carnivora). „Communications of the Geological Survey of Namibia”. 15, s. 69, 2014. (ang.). 
  11. B. Senut & M. Pickford. Micro-cursorial mammals from the late Eocene tufas at Eocliff, Namibia. „Communications of the Geological Survey of Namibia”. 23, s. 95, 2021. (ang.). 
  12. G. Senut. Macroscelididae from the lower Miocene of the northern Sperrgebiet, Namibia. „Memoir of the Geological Survey of Namibia”. 20, s. 194, 2008. (ang.). 
  13. P.M. Butler. Macroscelidea, Insectivora and Chiroptera from the Miocene of East Africa. „Palaeovertebrata”. 14 (3), s. 120, 1984. (ang.). 
  14. N.J. Stevens, P.M. O’Connor, C. Mtelela & E.M. Roberts. Macroscelideans (Myohyracinae and Rhynchocyoninae) from the late Oligocene Nsungwe formation of the Rukwa Rift Basin, southwestern Tanzania. „Historical Biology”. 34 (4), s. 607, 2021. DOI: 10.1080/08912963.2021.1938565. (ang.).