Ri (kana) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ri – czterdziesty (dawniej czterdziesty drugi) znak japońskich sylabariuszy hiragana (り) i katakana (リ). Reprezentuje on sylabę ri. Pochodzi bezpośrednio od znaku kanji 利 (obydwie wersje). Z racji nierozróżniania w japońskim głosek R i L (bezdźwięczne R), znak ten może być czytany też jako li.

Jak każda mora japońska kończąca się na „i”, ri podlega procesowi jotacji, ale jedynie wtedy, jeśli do niej dopisze się pomniejszone znaki ya, yu lub yo. Jeśli po znaku ri występuje znak reprezentujący którąś z samogłosek, oba znaki wymawia się oddzielnie. Nie dotyczy to jedynie pomniejszonej wersji znaku e, który dopisany do ri zmienia wymowę znaków na rye (sylaba ta występuje jedynie w zapożyczeniach).

• rya- りゃ/リャ
• ryu- りゅ/リュ
• ryo- りょ/リョ
• rye- リェ

Sylaby po jotacji również mogą podlegać przedłużeniom na zasadach przewidzianych dla samogłosek kończących sylabę.

Zobacz publikację Japoński/Lekcje Kana w Wikibooks

• pismo japońskie

• Kurs kana na Realkana.com
• Słownik znaków japońskich pod red. Bogusława Nowaka. Wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 978-83-214-1016-6.