Ridwan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ridwan ibn Tutush (? – 10 grudnia 1113) – władca Aleppo z dynastii Seldżukidów.

Najstarszy syn Tutusza, brat Irtasz/Baktrasz i Dukaka, władcy Damaszku.

Arabskie kroniki (szczególnie sunnickie)[1] obwiniają Ridwana za przyczynienie się do osłabienia sił arabskich i w konsekwencji zdobycia Jerozolimy przez wojska I krucjaty. W trakcie swego panowania poróżnił się ze wszystkimi arabskimi sąsiadami[1], ale zdołał zachować panowanie do śmierci.

Dwa razy żonaty z córkami Jaghi Sijana i Dżanaha ad-Dauli. Ze związków tych narodzili się: Farchunda Chatun, Alp Arslan al-Achras, Sultanszah, Ibrahim i NC.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David Nicolle: The First Crusade 1096-99 Conquest of Holy Land. Wyd. I. Osprey Publishing, s. 18. ISBN 1-84176-515-5.