Rik Battaglia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rik Battaglia
Ilustracja
Rik Battaglia
Imię i nazwisko

Caterino Bertaglia

Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1927
Corbola, Wenecja Euganejska, Włochy

Data i miejsce śmierci

27 marca 2015
Corbola, Wenecja Euganejska, Włochy

Zawód

aktor

Lata aktywności

1954-1999

Multimedia w Wikimedia Commons
Sophia Loren i Rik Battaglia

Rik Battaglia, właściwie Caterino Bertaglia[1][2][3] (ur. 18 lutego 1927[4] w Corboli[5], zm. 27 marca 2015[6] w Corboli[7]) – włoski aktor filmowy[8].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Corboli. W młodości imał się wielu różnych zajęć i zawodów, takich jak robotnik, szewc, stolarz i przez kilka lat jako marynarz. Pracując jako barman w restauracji Agip w Mediolanie, został odkryty przez reżysera Mario Soldati, gdy szukał aktorów do obsady dramatu Rzeczna dziewczyna (La Donna del fiume) z Sophią Loren. Po swoim ekranowym debiucie, przenieiósł się do Rzymu, gdzie uczył się aktorstwa w Centro Sperimentale di Cinematografia.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pod pseudonimem artystycznym Rick Austin i Riccardo Battaglia w latach 1955-99 wystąpił w ponad stu filmach, realizowanych we Włoszech, Stanach Zjednoczonych i Niemczech.

W późnych latach 50. grał w historycznych dramatach kostiumowych, m.in. Katarzyna Sforza, lwica rzymska (Caterina Sforza, la leonessa di Romagna, 1959) z tytułową rolą Virny Lisi Giulio Cesare, il conquistatore delle Gallie oraz biblijnych - Estera i król (Esther and the King, 1960) Raoula Walsha/Mario Bavy z Joan Collins[9] i Ostatnie dni Sodomy i Gomory (Sodom and Gomorrah, 1962) Roberta Aldricha ze Stewartem Grangerem i Anouk Aimée. Następnie był również zaangażowany do wielu spaghetti westernów, takich jak Garść dynamitu (Giù la testa, 1971) Sergio Leone[10] czy Geniusz, dwóch partnerów i kurczak (Un genio, due compari, un pollo, 1975) Damiano Damianiego z Terence Hillem i Miou-Miou. W Winnetou III: Ostatnia walka (Winnetou - 3. Teil, 1965) wystąpił w roli gangstera Rollinsa, a także w sześciu innych ekranizacjach książek Karola Maya zawsze grał czarny charakter[11]. Z kolei w swobodnej adaptacji powieści Jacka Londona w reżyserii Lucio Fulci - Biały Kieł (Zanna Bianca, 1973) pojawił się jako Jim Hall, giermek Charlesa "Beauty" Smitha (John Steiner), antagonisty Franca Nero. Brał też udział w filmie erotycznym Siostra Emanuelle (Suor Emanuelle, 1977) z Gabriele Tintim, dramacie kryminalnym Żelazny prefekt (Il prefetto di ferro, 1977)[12] z Giuliano Gemmą (Cesare Mori), Claudią Cardinale i Francisco Rabalem oraz komedii Bomber (1982) u boku Buda Spencera[13].

Zmarł 27 marca 2015 w swoim domu w Corboli w wieku 88. lat[14][15].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1955: La Donna del fiume jako Gino Lodi
  • 1956: La risaia jako Gianni
  • 1956: Orlando e i paladini di Francia jako Roland (rycerz)
  • 1958: Jerozolima wyzwolona (La Gerusalemme liberata) jako Rinaldo d'Este
  • 1958: Adorabili e bugiarde jako Giorgio Pitagora
  • 1958: Vento di passioni jako Gavino
  • 1959: Caterina Sforza, la leonessa di Romagna
  • 1959: Hannibal (Annibale) jako Hasdrubal
  • 1959: Więźniowie Wołgi (I battellieri del Volga) jako porucznik Lisenko
  • 1960: Estera i król (Esther and the King) jako Szymon
  • 1961: Teseo contro il minotauro jako Demetrio
  • 1962: Giulio Cesare, il conquistatore delle Gallie jako Wercyngetoryks
  • 1962: Ostatnie dni Sodomy i Gomory (Sodom and Gomorrah) jako Melchior
  • 1963: Sandokan, tygrys z Malezji (Sandokan, la tigre di Mompracem) jako Sambigliong
  • 1963: Lew św. Marka (Il Leone di San Marco) jako Jandolo
  • 1964: Winnetou i Old Shatterhand (Old Shatterhand) jako Dixon
  • 1964: Piraci z Malezji (I Pirati della Malesia) jako Sambigliong
  • 1965: L'avventuriero della Tortuga
  • 1965: Winnetou III: Ostatnia walka (Winnetou - 3. Teil) jako Rollins
  • 1965: Skarb Azteków (Der Schatz der Azteken) jako Lazaro Verdoja
  • 1966: Winnetou i Old Firehand (Winnetou und sein Freund Old Firehand) jako kapitan Mendozza
  • 1968: I lunghi giorni dell'odio jako Vic Graham
  • 1968: Black Jack jako Skinner
  • 1968: Winnetou w Dolinie Śmierci (Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten) jako Murdock
  • 1968: Spara, Gringo, spara jako kapitan Norton
  • 1970: Ehi amigo... sei morto! jako Barnett
  • 1970: L'oro dei Bravados jako Murphy
  • 1971: Szkoda, że jest dziwką (Addio fratello crudele) jako Mercante, ojciec
  • 1971: Garść dynamitu (Giù la testa) jako Santerna
  • 1972: Wyspa skarbów (Treasure Island) jako kapitan Smollett
  • 1973: Biały Kieł (Zanna Bianca) jako Jim Hall
  • 1977: Siostra Emanuelle (Suor Emanuelle) jako komtur Cazzabriga
  • 1977: Żelazny prefekt (Il prefetto di ferro) jako Antonio Capecelatro
  • 1979: I contrabbandieri di Santa Lucia jako Don Calogero Avallone
  • 1979: Napoli... la camorra sfida, la città risponde jako adwokat Rampone
  • 1980: La tua vita per mio figlio jako Don Calogero
  • 1980: Zappatore jako Don Andrea
  • 1982: Giuramento jako Frank Geraci
  • 1982: Bomber jako amerykański trener
  • 1985: Il pentito jako pułkownik policjant
  • 1986: Giuro che ti amo jako Don Vito
  • 1986: Detective School Dropouts jako Don Zanetti
  • 1988: Don Bosco jako Marchese Michele Cavour
  • 1988: La ragazza del metrò jako Walter
  • 1991: Buck ai confini del cielo jako Bauman

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Rik Battaglia. Listal. [dostęp 2016-08-28]. (ang.).
  2. ↑ Rik Battaglia († 88): Hier ruht „Winnetous Mörder“ - Leute. Bild.de. [dostęp 2016-08-28]. (niem.).
  3. ↑ Attori Rik Battaglia. Il mito di Carosello. [dostęp 2016-08-28]. (wł.).
  4. ↑ Rik Battaglia. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-08-28]. (ang.).
  5. ↑ Rik Battaglia - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-08-28]. (rum.).
  6. ↑ Rik Battaglia. ČSFD.cz. [dostęp 2016-08-28]. (cz.).
  7. ↑ Rik Battaglia (1927-2015). Find A Grave Memorial. [dostęp 2016-08-28]. (ang.).
  8. ↑ Rik Battaglia. SensaCine.com. [dostęp 2016-08-28]. (hiszp.).
  9. ↑ Esther and the King (December 14, 1960). Free-Classic-Movies. [dostęp 2016-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)]. (ang.).
  10. ↑ Rik Battaglia. MYmovies. [dostęp 2016-08-28]. (wł.).
  11. ↑ Sven Kuschel, Stefano Laura: Winnetous Mörder Rik Battaglia (86) Old Shatterhand ging gerne ins Bordell!. Bild. [dostęp 2016-08-28]. (niem.).
  12. ↑ Rik Battaglia. Nekropole. [dostęp 2016-08-28]. (ang.).
  13. ↑ Winnetou-Bösewicht gestorben. Gala. [dostęp 2016-08-28]. (niem.).
  14. ↑ "Winnetou-Mörder" Rik Battaglia ist tot. T-Online.de. [dostęp 2016-08-28]. (niem.).
  15. ↑ Cinema: morto attore Rik Battaglia. Ansa. [dostęp 2016-08-28]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rik_Battaglia&oldid=71247830”