Risto Kalevi Jussilainen (ur. 10 czerwca 1975 w Jyväskylä) – fiński skoczek narciarski, srebrny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, złoty medalista mistrzostw świata juniorów i zdobywca Pucharu KOP.
W Pucharze Świata w skokach narciarskich zadebiutował 5 grudnia 1992 w Falun, zajmując 40. miejsce. W sezonie 1992/1993 wystartował jeszcze trzykrotnie, jednak punktów nie zdobył. Wobec tego nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W lutym 1993 wystartował na mistrzostwach świata w Falun, gdzie był piętnasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął 36. miejsce. Wystartował także w konkursie drużynowym, w którym Finowie zajęli szóste miejsce. Miesiąc później wraz z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal na mistrzostwach świata juniorów w Harrachovie.
Pierwsze punkty Pucharu Świata wywalczył w sezonie 1993/1994. Miało to miejsce w pierwszym konkursie 42. edycji Turnieju Czterech Skoczni 30 grudnia 1993 roku w Oberstdorfie, gdzie zajął 28. miejsce. W następnych dwóch konkursach nie punktował, a w czwartym już nie wystartował. W klasyfikacji końcowej zajął 38. miejsce. W tym sezonie wystartował już tylko w Lahti (5 marca 1994), gdzie zajął 29. miejsce. Wyniki te dały mu 84. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 1994/1995 wystartował sześciokrotnie, w tym cztery razy punktował. Najlepszy wynik osiągnął 18 lutego 1995 w Vikersund, gdzie był jedenasty. Częściej startował w Pucharze Kontynentalnym i w klasyfikacji końcowej sezonu 1994/1995 zajął trzecie miejsce. Jednocześnie w klasyfikacji generalnej PŚ zajął 54. miejsce.
Nie pojawił się w żadnym z konkursów Pucharu Świata w sezonie 1995/1996, skupiając się na startach w Pucharze Kontynentalnym, jednak i tam nie osiągał sukcesów. Podobnie sytuacja wyglądała w sezonie 1997/1998. Do rywalizacji w Pucharze Świata wrócił na rok w sezonie 1996/1997, ale punkty zdobył tylko trzykrotnie. Na stałe do czołówki powrócił w sezonie 1998/1999. Startował sporadycznie, był między innymi jedenasty 6 marca 1999 w Lathi. Wystartował także na mistrzostwach świata w Ramsau, gdzie w swoim jedynym starcie zajął 35. miejsce w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni.
Przełom nastąpił w sezonie 1999/2000, kiedy to zajął w końcowej klasyfikacji ósme miejsce. Zaczął od wywalczenia swego pierwszego podium w PŚ – 28 listopada 1999 w Kuopio był drugi za swoim rodakiem Ville Kantee. Był ponadto trzeci w Val di Fiemme (5 grudnia 1999) oraz w Sapporo (22 stycznia 2000). Łącznie trzynastokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, jednak zdarzyły mu się także słabsze występy. Najpierw w lutym w Iron Mountain zajął 47. miejsce, a następnie w ostatnim konkursie sezonu, 19 marca 2000 w Planicy zajął 49. miejsce. W lutym 2000 wziął także udział w mistrzostwach świata w lotach w Vikersund, gdzie był jedenasty.
Latem 2000 zajął piąte miejsce w klasyfikacji końcowej siódmej edycji Letniego Grand Prix w skokach. Przy tym raz stanął na podium – 27 sierpnia 2000 w Hakubie był drugi za Janne Ahonenem. Najlepsze wyniki osiągnął jednak w sezonie 2000/2001. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata był trzeci, ustępując tylko Adamowi Małyszowi i Martinowi Schmittowi. Ci sami skoczkowie, chociaż w odwrotnej kolejności, wyprzedzili go w sezonie 2000/2001 Pucharu Świata w lotach. Ośmiokrotnie stawał na podium, w tym 3 marca 2001 w Oberstdorfie po raz pierwszy zwyciężył w zawodach Pucharu Świata. Na mistrzostwach świata w Lahti zdobył srebrne medale w obu konkursach drużynowych, ale indywidualnie plasował się w drugiej dziesiątce.
Sezon 2001/2002 zaczął się dla niego bardzo obiecująco. W drugim konkursie sezonu odniósł zwycięstwo w Kuopio. Jednak 2 grudnia 2001 w Titisee-Neustadt zaliczył upadek, po którym skakał już słabiej. Znalazł się w kadrze na igrzyska olimpijskie w Salt Lake City, gdzie zdobył drużynowo srebrny medal, a indywidualnie był osiemnasty na dużej skoczni. Po igrzyskach zajął dziesiąte miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie. Taką też pozycję zajął w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata. W klasyfikacji generalnej PŚ sezonu 2002/2003 zdobył zaledwie 13 punktów – wszystkie w inauguracyjnych konkursach w Ruce. W następnej edycji w ogóle nie punktował.
Sezon 2004/2005 rozpoczął w Pucharze Kontynentalnym. Wkrótce został powołany do kadry na 53. Turniej Czterech Skoczni i nie oddał miejsca w reprezentacji do końca sezonu. Z konkursu na konkurs skakał coraz lepiej, aż w końcu po raz pierwszy od kilku lat stanął na podium – zajął trzecie miejsce 16 stycznia 2005 na skoczni Kulm w Tauplitz. Następnie powtórzył te wyniki w Titisee-Neustadt i Zakopanem. W tym sezonie po raz ostatni stanął na podium zawodów PŚ – 6 lutego 2005 w Sapporo zajął drugie miejsce za Roarem Ljøkelsøyem. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zdobył srebro w drużynie na dużej skoczni, a indywidualnie był jedenasty na normalnej skoczni i ósmy na dużej. W ostatnim konkursie cyklu, 20 marca 2005 w Planicy skoczył 224,5 m, co jest jego rekordem życiowym[1]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął ostatecznie dwunaste miejsce.
W sezonie 2005/2006 wystartował w większości zawodów, jednak często nie punktował lub nie przechodził przez kwalifikacje. Najlepsze wyniki osiągnął w słabiej obsadzonych konkursach w Sapporo w dniach 21 i 22 stycznia 2006, gdzie najpierw był piąty, a następnie ósmy. Były to jedyne przypadki w tym sezonie, kiedy znalazł się w czołowej dziesiątce. W lutym 2006 wystartował na igrzyskach olimpijskich w Turynie, gdzie w swoim jedynym starcie zajął 35. miejsce w konkursie indywidualnym na dużej skoczni. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 30. miejsce.
Zakończył karierę po sezonie 2006/2007, w którym tylko dwukrotnie wystartował w konkursach PŚ, odpadając już po pierwszej serii skoków. Częściej startował w Pucharze Kontynentalnym, gdzie jego najlepszym wynikiem było piąte miejsce w zawodach w Rovaniemi 12 grudnia 2006.
Starty R. Jussilainena na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod] Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
18. | 13 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | – | indywid. | 121,5 m | 117,5 m | 226,2 pkt | 55,2 pkt | Simon Ammann |
2. | 18 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | – | druż.[a] | 124,5 m | 126,0 m | 974,0 pkt (251,4 pkt) | 0,1 pkt | Niemcy |
35. | 18 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | indywid. | 114,0 m | – | 91,7 pkt | 185,2 pkt | Thomas Morgenstern |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurs | Wynik | Strata | Zwycięzca |
15. | 21 lutego | 1993 | Falun | Skocznia duża indywidualnie | 186,4 pkt | 55,0 pkt | Espen Bredesen |
6. | 23 lutego | 1993 | Falun | Skocznia duża drużynowo[b] | 702,4 pkt | 119,1 pkt | Norwegia |
36. | 27 lutego | 1993 | Falun | Skocznia normalna indywidualnie | 179,1 pkt | 58,7 pkt | Masahiko Harada |
35. | 26 lutego | 1999 | Ramsau | Skocznia normalna indywidualnie | 106,0 pkt | 149,0 pkt | Kazuyoshi Funaki |
12. | 19 lutego | 2001 | Lahti | Skocznia duża indywidualnie | 216,6 pkt | 59,7 pkt | Martin Schmitt |
2. | 21 lutego | 2001 | Lahti | Skocznia duża drużynowo[c] | 900,2 pkt | 39,6 pkt | Niemcy |
14. | 23 lutego | 2001 | Lahti | Skocznia normalna indywidualnie | 204,0 pkt | 42,0 pkt | Adam Małysz |
2. | 23 lutego | 2001 | Lahti | Skocznia normalna drużynowo[d] | 951,5 pkt | 2,0 pkt | Austria |
11. | 19 lutego | 2005 | Oberstdorf | Skocznia normalna indywidualnie | 244,5 pkt | 11,5 pkt | Rok Benkovič |
4. | 20 lutego | 2005 | Oberstdorf | Skocznia normalna drużynowo[e], | 928,0 pkt | 42,5 pkt | Austria |
8. | 25 lutego | 2005 | Oberstdorf | Skocznia duża indywidualnie | 291,3 pkt | 21,9 pkt | Janne Ahonen |
2. | 26 lutego | 2005 | Oberstdorf | Skocznia duża drużynowo[f] | 1122,9 pkt | 14,4 pkt | Austria |
Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | razem |
2004/2005 | - | 1 | 3 | 4 |
2003/2004 | - | - | - | - |
2002/2003 | - | - | - | - |
2001/2002 | 1 | - | - | 1 |
2000/2001 | 1 | 4 | 3 | 8 |
1999/2000 | - | 1 | 2 | 3 |
suma | 2 | 6 | 8 | 16 |
Nr | Data | Miejscowość | Skocznia | Nota | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
1. | 28 listopada 1999 | Kuopio | Puijo | 105,6 pkt | 2. | -5,4 pkt | Ville Kantee |
2. | 5 grudnia 1999 | Predazzo | Trampolino Dal Ben K-120 | 237,9 pkt | 3. | -4,4 pkt | Andreas Widhölzl |
3. | 22 stycznia 2000 | Sapporo | Ōkurayama | 223,3 pkt | 3. | -15,5 pkt | Martin Schmitt |
4. | 13 stycznia 2001 | Harrachov | Čerťák K-185 | 356,4 pkt | 3. | -36,3 pkt | Adam Małysz |
5. | 24 stycznia 2001 | Hakuba | Skocznia Olimpijska | 247,9 pkt | 2. | -19,9 pkt | Martin Schmitt |
6. | 28 stycznia 2001 | Sapporo | Ōkurayama | 278,4 pkt | 2. | -5,4 pkt | Adam Małysz |
7. | 3 lutego 2001 | Willingen | Mühlenkopfschanze | 283,4 pkt | 3. | -9,8 pkt | Ville Kantee |
8. | 4 lutego 2001 | Willingen | Mühlenkopfschanze | 279,5 pkt | 2. | -36,5 pkt | Adam Małysz |
9. | 3 marca 2001 | Oberstdorf | Heini-Klopfer-Skiflugschanze | 384,5 pkt | 1. | - | - |
10. | 4 marca 2001 | Oberstdorf | Heini-Klopfer-Skiflugschanze | 394,3 pkt | 3. | -0,7 pkt | Martin Schmitt |
11. | 18 marca 2001 | Planica | Velikanka | 217,0 pkt | 2. | -0,6 pkt | Martin Schmitt |
12. | 24 listopada 2001 | Kuopio | Puijo | 253,9 pkt | 1. | - | - |
13. | 16 stycznia 2005 | Tauplitz/Bad Mitterndorf | Kulm | 396,9 pkt | 3. | -15,4 pkt | Adam Małysz |
14. | 23 stycznia 2005 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | 251,3 pkt | 3. | -15,1 pkt | Jakub Janda |
15. | 29 stycznia 2005 | Zakopane | Wielka Krokiew | 254,4 pkt | 3. | -14,5 pkt | Adam Małysz i Roar Ljøkelsøy |
16. | 6 lutego 2005 | Sapporo | Ōkurayama | 262,8 pkt | 2. | -29,3 pkt | Roar Ljøkelsøy |
- Hakuba – 27 sierpnia 2000 (2. miejsce)
- Kuusamo – 26 marca 1994 (1. miejsce)
- Rovaniemi – 27 marca 1994 (1. miejsce)
- Lake Placid – 1 stycznia 1995 (2. miejsce)
- Schönwald – 5 marca 1995 (3. miejsce)
- Sprova – 10 marca 1995 (2. miejsce)
- Sprova – 11 marca 1995 (2. miejsce)
- Gällivare – 2 kwietnia 1995 (3. miejsce)
- Kuopio – 17 grudnia 1998 (2. miejsce)
- Bischofshofen – 4 stycznia 2003 (2. miejsce)
- Lahti – 8 grudnia 2004 (2. miejsce)
- Lahti – 9 grudnia 2004 (3. miejsce)
Źródło[3] |
Sezon 1991/1992 |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty |
- | - | - | - | - | - | - | - | - | 25 | 29 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 |
Sezon 1992/1993 |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty |
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 6 | - | - | 10 |
Sezon 1993/1994 |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty |
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1 | 1 | 200 |
Sezon 1994/1995 |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty |
- | - | 13 | 24 | 15 | - | 5 | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 11 | 15 | 4 | - | - | - | - | - | - | 8 | 3 | 2 | 2 | 9 | 3 | 8 | 12 | 653 |
Sezon 1995/1996 |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty |
- | - | 16 | 33 | 49 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 10 | 14 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | 22 | 90 |
Sezon 1996/1997 |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty |
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 4 | 14 | 10 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 14 | 8 | - | - | - | - | 8 | 22 | 185 |
Sezon 1997/1998 |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty |
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 7 | 9 | 6 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 105 |
Sezon 1998/1999 |
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |
|