Rob Lowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rob Lowe
Ilustracja
Rob Lowe (2012)
Imię i nazwisko

Robert Hepler Lowe

Data i miejsce urodzenia

17 marca 1964
Charlottesville

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy, model

Współmałżonek

Sheryl Berkoff (od 1991)

Lata aktywności

od 1979

Strona internetowa

Rob Lowe, właśc. Robert Hepler Lowe (ur. 17 marca 1964 w Charlottesville) – amerykański aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy i model. Jego młodszy o cztery lata brat Chad Lowe jest również aktorem.

W latach 80. uznawany był za idola nastolatek. Odtwórca roli Sama Seaborna w serialu politycznym NBC Prezydencki poker (The West Wing, 1999–2003), za którą był nominowany do nagrody Emmy (2001), dwóch Złotych Globów (2000, 2001) i nagrody magazynu „TV Guide” (2001) oraz wraz z obsadą serialu zdobył nagrodę Satelity (2000) i dwukrotnie Nagrodę Gildii Aktorów Ekranowych (2001, 2002)[1]. W 2000 znalazł się na liście 50. najpiękniejszych ludzi na świecie przez magazyn „People”. W 2003 pomógł w wyborach Arnolda Schwarzeneggera na gubernatora Kalifornii.

W 2015 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6667 Hollywood Boulevard[2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Charlottesville w stanie Wirginia jako syn Barbary Lynn Wilson (z domu Hepler; 1939–2003), pisarki i emerytowanej nauczycielki, i Charlesa Davisa Lowe’a, prawnika[4]. Jego rodzina była pochodzenia niemieckiego, angielskiego, irlandzkiego, walijskiego i szkockiego[5]. Wychowywał się z młodszym bratem Chadem (ur. 15 stycznia 1968) w niewielkiej miejscowości Dayton w Ohio, gdzie uczęszczał do Oakwood Junior High School[6]. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał 7 lat. Został przy matce, która ponownie wyszła za mąż, i wcześnie próbował się usamodzielnić. Choć przestał słyszeć na prawe ucho, już jako dziewięciolatek wiedział, że chce być w przyszłości aktorem. Występował od dziecka w szkolnym teatrze, a sukces odniesiony w wieku ośmiu lat w przedstawieniu Olivera Twista na podstawie powieści Charlesa Dickensa zadecydował o jego przyszłości[7]. Jego rodzina przeniosła się do Los Angeles, kiedy miał 12 lat[8]. Ukończył Santa Monica High School[6] w Santa Monica w Kalifornii, a jego kolegami byli Charlie Sheen i Sean Penn[9].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Rob Lowe (2008)

W latach 1979–1983 na szklanym ekranie brał udział w reklamówkach i spektaklach. Został zaangażowany przez telewizję do sitcomu ABC Nowy rozdział rodziny (A New Kind of Family, 1979–1980) i telewizyjnego dramatu familijnego CBS Ojciec–sztubak (Schoolboy Father, 1980). W dramacie telewizyjnym CBS Czwartkowe dziecko (Thursday’s Child, 1983) z Geną Rowlands i Donem Murrayem wystąpił w roli 17–letniego Sama Aldena, gwiazdora baseballu w liceum, który cierpi na chorobę serca.

Karierę filmową na dużym ekranie rozpoczął udanie od komedii Klasa (Class, 1983) w roli ucznia szkoły prywatnej Squire Franklina „Skipa” Burroughsa IV z udziałem Jacqueline Bisset. Zaraz potem przyszedł ogromny sukces w dramacie Francisa Forda Coppoli Outsiderzy (Outsiders, 1983) – opowieści o młodych buntownikach z amerykańskiej prowincji, których odtwarzali także Tom Cruise, Patrick Swayze, Matt Dillon i Emilio Estevez[10].

Złamał sobie nos podczas kręcenia sceny lotniczej w ekranizacji powieści Johna Irvinga Hotel New Hampshire (The Hotel New Hampshire, 1984) u boku Jodie Foster i Nastassji Kinski. Wystąpił w teledysku zespołu The Go-Go’s do piosenki „Turn to You” (1984). Po zagraniu roli Billy’ego Hicksa, wiecznego buntownika w melodramacie Ognie Świętego Elma (St. Elmo’s Fire, 1985) otrzymał słabe recenzje i nagrodę Złotej Maliny dla najgorszego aktora roku. Niebawem jednak był nominowany do Złotego Globu za postać Sama Aldena o złym sercu w dramacie telewizyjnym Czwartkowe dziecko (Thursday’s Child, 1983) i później za rolę opóźnionego w rozwoju Rory’ego, kolegi głównej bohaterki (Winona Ryder) w dramacie Amerykański kadryl (Square Dance, 1987).

Wystąpił potem z Demi Moore w melodramacie Ta ostatnia noc (About Last Night..., 1986) w roli gracza w baseball, który nie ma zamiaru wydorośleć. Sukcesem na dużym ekranie była dwuznaczna i ponura rola w dreszczowcu Maskarada (Masquerade, 1988).

Rob Lowe podczas 61. ceremonii wręczenia Oscarów (1989)

W 1992 zdecydował się występować na scenie w sztuce Trzy siostry Antona Czechowa, a na Broadwayu pojawił się po raz pierwszy jako Maxime w spektaklu Jak mały hotel na uboczu (A Little Hotel on the Side)[11].

W jego filmowym dorobku są również tak role jak doktor Cukrowicz w uznanym przez krytyków telewizyjnym dramacie produkcji BBC Nagle, zeszłego lata (Suddenly, Last Summer, 1993 – w USA pokazywanym przez sieć PBS) oraz jako Sean Dillon, były bojownik IRA i agent brytyjskich służb specjalnych w dwóch telewizyjnych filmach akcji na podstawie powieści Jacka Higginsa dla kanału Showtime: Anioł Śmierci/Oko Cyklonu (Midnight Man/Eye of the Storm, 1995) i Na niebezpiecznym gruncie (On Dangerous Ground, 1996). Wcielił się w główną rolę w miniserialach, będących ekranizacją powieści Stephena Kinga: Bastion (The Stand, 1994) jako Nick Andros i Miasteczko Salem (Salem's Lot, 2004) w roli pisarza z mroczną przeszłością, który powraca do rodzinnego miasteczka Salem w Maine i odkrywa makabryczne siły, które zawładnęły miejscową społecznością.

Był poważnym kandydatem do roli Caledona Hockleya, aroganckiego i dumnego ze swojego bogactwa narzeczonego głównej bohaterki w głośnym melodramacie Jamesa Camerona Titanic (1997), którą to rolę w rezultacie zagrał Billy Zane. Jako scenarzysta i reżyser debiutował w roku 1997, kręcąc półgodzinną czarną komedię, wyprodukowaną przez Chanticleer Films dla Showtime Krawędź pustyni (Desert’s Edge).

Był brany pod uwagę do roli doktora Dereka Sheparda w serialu NBC Chirurdzy (Grey’s Anatomy), lecz ostatecznie w 2005 rolę dostał Patrick Dempsey. W dramacie telewizyjnym National Geographic Zabić Kennedy’ego (Killing Kennedy, 2013) został obsadzony w roli Johna F. Kennedy’ego[12][13]. W dramacie biograficznym Stevena Soderbergha Wielki Liberace (Behind the Candelabra, 2013) z Michaelem Douglasem zagrał chirurga plastycznego, doktora Jacka Startza. W serialu Showtime Californication (2011–2014) z Davidem Duchovnym wcieli się w postać ekscentrycznego aktora, Eddiego Nero. Był producentem wykonawczym telewizyjnego dramatu kryminalnego Lifetime Piękna i zabójcza (Beautiful & Twisted, 2015), opartego na faktach, gdzie zagrał brutalnie zamordowanego Benjamina „Bena” Novacka Jr., dziedzica imperium hotelowego w Miami Beach[14]. W sitcomie Fox Prawomocny (The Grinder, 2015–2016) z Fredem Savage wystąpił w roli Deana Sandersona Jr., sprytnego, nadętego aktora telewizyjnego[15].

Był na okładkach magazynów takich jak „Interview” (w maju 1984), „Bravo” (w kwietniu 1986 i czerwcu 1989), „Just Seventeen” (we wrześniu 1986 i w listopadzie 1988), „Playgirl” (w styczniu 1987), „Film” (w listopadzie 1989, w lipcu 1992), „People” (w marcu 1990), „TV Guide” (w lutym 2007), „Men’s Fitness” (w październiku 2010), „Vanity Fair” (w maju 2011) i „GQ” (w październiku 2015)[16].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego wizerunek został mocno zszargany, gdy w 1988 pojawiło się nagranie, na którym uprawiał seks z dwoma kobietami, przy czym jedna z nich miała 16 lat[17].

Po licznych romansach z aktorkami: Melissą Gilbert, Nastassją Kinski, Chynną Phillips (także piosenkarka), Cornelią Guest i księżniczką Stephanie z Monako, 22 lipca 1991 ożenił się z Sheryl Berkoff, makijażystką filmową pochodzenia żydowskiego. Mają dwóch synów: Edwarda Matthew (ur. 24 września 1993) i Johna Owena (ur. 6 listopada 1995)[18][19].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Obsada

[edytuj | edytuj kod]
Rok film fabularny Rola
1983 Outsiderzy (The Outsiders) Sodapop Curtis
1983 Klasa (Class) Skip
1984 Jankes na Oksfordzie (Oxford Blues) Nick
1984 Hotel New Hampshire (The Hotel New Hampshire) John
1985 Ognie św. Elma ('St. Elmo’s Fire) Billy
1986 Ta ostatnia noc (About Last Night...) Danny
1986 Youngblood Dean Youngblood
1987 Amerykański kadryl (Square Dance) Rory
1988 Maskarada (Masquerade) Tim Whalan
1988 Nielegalnie twój (Illegally Yours) Richard Dice
1990 Zły wpływ (Bad Influence) Alex
1991 Ciemna strona (The Dark Backward) Dirk Delta
1991 Godzina próby (The Finest hour) Lawrence Hammer
1992 Świat Wayne’a (Wayne’s World) Benjamin Olivier
1994 Bastion (The Stand) Nick Andros
1994 Poza prawem: Frank i Jesse (Frank and Jesse) Jesse James
1995 Tomcio Grubasek (Tommy Boy) Paul
1996 Pierwszy stopień (First Degree) Detektyw Rick Mallory
1996 Lis łowca (Fox Hunt) Edison Pettibon
1997 Na własne ryzyko (Living In Peril) Walter Woods
1997 Człowiek do wynajęcia (For Hire) Mitch Lawrence
1997 Austin Powers: Agent specjalnej troski (Austin Powers: International Man of Mystery) usunięty ze stanowiska przyjaciel Henchmana
1997 Kontakt (Contact) Richard Rank
1997 Wrogi zamiar (Hostile Intent) Cleary
1998 Szalona szóstka (Crazy Six) Billie/Crazy Six
1998 Relacje mojego dzieciństwa (Stories from My Childhood) głos
1998 Jedno piekło chłopaka (One Hell of a Guy) Nick
1999 Niemy świadek (Dead Silent) Kevin Finney
1999 Austin Powers: Szpieg, który nie umiera nigdy (Austin Powers: The Spy Who Shagged Me) Młody Numer Jeden
2002 Austin Powers i Złoty Członek (Austin Powers in Goldmember) Middle Number Two
2003 Szkoła stewardes (A View from the Top) pilot Steve Bench
2005 Dziękujemy za palenie (Thank You for Smoking) Jeff Megall
2009 Było sobie kłamstwo (The Invention of Lying) Brad Kessler
2011 I Melt with You Jonathan
2011 Breakaway trener Dan Winters
2012 Knife Fight Paul Turner
2013 Wielki Liberace (Behind the Candelabra) dr Jack Startz
2014 Sekstaśma (Sex Tape) Hank Rosenbaum
2014 Wywiad ze Słońcem Narodu (The Interview) w roli samego siebie
2016 Pocket Listing Frank Hunter
2016 Monster Trucks Reece Tenneson
2017 Latynoski ogier (How to Be a Latin Lover) Rick Żigolak
2017 Munio: Strażnik Księżyca (Mune, le gardien de la lune) Sohone (głos)
2018 Straż wiejska 2 (Super Troopers 2) Guy Le Franc
2019 Upalne święta (Holiday in the Wild) Derek Holliston

Filmy TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1980: Ojciec ucznia (Schoolboy Father) jako Charles Elderberry
  • 1981: A Matter of Time jako Jeff Bartlett
  • 1983: Czwartkowe dziecko (Thursday’s Child) jako Sam Alden
  • 1990: Tylko Ciebie pragnę (If the Shoe Fits) jako Francesco Salvitore
  • 1993: Nagle, zeszłego lata (Suddenly, Last Summer) jako dr Cukrowicz
  • 1995: Anioł Śmierci/Oko Cyklonu (Midnight Man/Eye of the Storm) jako Sean Dillon
  • 1996: Na zabójczej ziemi (On Dangerous Ground) jako Sean Dillon
  • 1998: Gwałt (Outrage) jako Tom Casey
  • 1999: Kręte Ścieżki (Winding Roads) jako Partygoer
  • 1999:Pociąg śmierci do Denver (Atomic Train) jako John Seger
  • 2000: Specjalni (The Specials) jako Tony
  • 2000: Porwanie Artemidy (Under Pressure) jako John Spencer
  • 2001: Jane Doe jako David Doe
  • 2001: Bliskość (Proximity) jako William Conroy
  • 2002: Świąteczna historia (The Christmas Shoes) jako Robert Layton
  • 2002: Wrobieni (Framed) jako Mike Santini
  • 2004: Idealni nieznajomi (Perfect Strangers) jako Lloyd Rockwell
  • 2004: Miasteczko Salem ('Salem's Lot) jako Ben Mears
  • 2007: Poruszeni echem: Martwi mówią (The Stir of Echoes: Dead Speak) jako Ted Cogan
  • 2013: Zabić Kennedy’ego (Killing Kennedy) jako John F. Kennedy
  • 2015: Piękna i zabójcza (Beautiful & Twisted) jako Ben Novack Jr.
  • 2015: Lwia Straż (The Lion Guard: Return of the Roar) jako Simba (głos)
  • 2017: Lwia Straż (The Lion Guard: The Rise of Scar) jako Simba (głos)
  • 2019: Diabelskie nasienie (The Bad Seed) jako David Grossman

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
Rok serial TV Rola
1979-80 Nowy widok rodziny (New Kind of Family) Tony Flanagan
1990/1997/2000 Saturday Night Live Gospodarz
1999–2003 Prezydencki poker (The West Wing) Sam Seaborn
2004–2005 Dr. Vegas Billy Grant
2005 Plaża dziewczyn (Beach Girls) Jack Kilvert
2006 Doskonały dzień (A Perfect Day) Robert Harlin
2006–2009 Bracia i siostry (Brothers&Sisters) Robert McCallister
2007–2009 Family Guy Stanford Cordray (głos)
2010–2015 Parks and Recreation Chris Traeger
2011 Liga Młodych (Young Justice) Kapitan Marvel (głos)
2011–2014 Californication Eddie Nero
2013 Franklin & Bash w roli samego siebie
2015 Ty, ja i apokalipsa (You, Me and the Apocalypse) ks. Jude Sutton
2015 Moonbeam City Dazzle Novak
2015–2016 Prawomocny (The Grinder) Dean Sanderson
2016–2019 Lwia Straż (The Lion Guard) Simba (głos)
2016–2018 Code Black: Stan krytyczny (Code Black) Ethan Willis
2017 Orville Darulio
2019 Dziki Bill (Wild Bill) komendant policji Bill Hixon
2020 9-1-1: Lone Star kpt. Owen Strand

Scenarzysta

[edytuj | edytuj kod]
  • 1997: Krawędź pustyni (Desert’s Edge, TV)

Reżyser

[edytuj | edytuj kod]
  • 1997: Krawędź pustyni (Desert’s Edge, TV)
  • 2019: Diabelskie nasienie (The Bad Seed)

Producent

[edytuj | edytuj kod]
  • 2004: Dr. Vegas (Serial TV)
  • 2003: The Lyon’s Den – odcinek pt. Pilot
  • 1994: Poza prawem: Frank i Jesse (Frank & Jesse)

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Rob Lowe: Stories I Only Tell My Friends: An Autobiography. Henry Holt and Co., 2011. ISBN 978-1-4272-1227-6.
  • Rob Lowe: Stories I Only Tell My Friends. Transworld Digital, 2011. ISBN 0-8050-9329-X.
  • Rob Lowe: Love Life. Simon & Schuster, 2014. ISBN 1-4516-8571-8.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rob Lowe Awards. AllMovie. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  2. Rob Lowe. Walk of Fame. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  3. Jerome Campbell: Hollywood Star Walk: Rob Lowe. „Los Angeles Times”, 2015-12-08. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  4. Rob Lowe Biography (1964-). Filmreference.com. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  5. Rob Lowe What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  6. a b Rob Lowe Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  7. Rob Lowe Actor. „TV Guide”. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  8. Film”, Antoni Garbaczewski, Być pięknym i młodym, Nr 28/1992-07-12. s. 8–9
  9. Susan King: Rob Lowe dishes on love, sex and movie stardom. „Los Angeles Times”, 2011-04-28. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  10. Hal Erickson: Rob Lowe Biography. AllMovie. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  11. Rob Lowe. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  12. Scott Collins: 'Killing Kennedy' with Rob Lowe as JFK delivers NatGeo ratings record. „Los Angeles Times”, 2013-11-12). [dostęp 2017-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (ang.).
  13. Josh Duboff: Killing Kennedy’s Rob Lowe on J.F.K.: “He Wouldn’t Have Been Elected Now”. „Vanity Fair”, 2013-10-23. [dostęp 2017-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-06)]. (ang.).
  14. Neil Genzlinger: Till Death Parts Them. „The New York Times”, 2015-01-30. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  15. Scott Collins: Fox’s ‘The Grinder’ lets the real Rob Lowe, cheese-meter and all, loose. „Los Angeles Times”, 2015-09-10. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  16. Rob Lowe Magazines. FamousFix. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).
  17. Lowe profile. „The Guardian”. [dostęp 2016-05-31]. (ang.).
  18. GMT (2017-08-03): 'It's an excuse to hang out with my boys': Rob Lowe talks family bonding with sons in new reality series while stopping by Late Night show. „Daily Mail”. [dostęp 2017-11-25]. (ang.).
  19. Sameer Suri (2017-04-14): 'Life is not a movie set!' Rob Lowe’s sons Matthew and John Owen tell Ellen about life with their 'manchild' father. „Daily Mail”. [dostęp 2017-04-14]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]