Robby Krieger – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robby Krieger

Robby Krieger
Imię i nazwisko	Robert Alan Krieger
Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1946 Los Angeles
Instrumenty	gitara
Gatunki	blues rock rock psychodeliczny rock blues
Aktywność	od 1965
Wydawnictwo	Elektra Records
Zespoły
The Doors The Butts Band The Robby Krieger Band Riders of the Storm
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Robert Alan Krieger (ur. 8 stycznia 1946 w Los Angeles)^[1] – amerykański gitarzysta, członek grupy The Doors. Autor takich piosenek grupy jak „Light My Fire”, „Love Me Two Times”, „Touch Me” i „Love Her Madly”.

W 2003 został sklasyfikowany na 91. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone^[2].

Przyszedł na świat jako syn zamożnego doradcy agencji rządowych do spraw planowania i finansów. Od początku swojej przygody z gitarą interesowało go flamenco. Uczył się w wielu szkołach, nim trafił na UCLA, gdzie trzykrotnie zmieniał wydział, ostatecznie wylądował na fizyce.

W 1965 wraz z klawiszowcem Rayem Manzarkiem, wokalistą Jimem Morrisonem i perkusistą Johnem Densmore’em założył zespół The Doors, który w latach 60. stał się ikoną psychodelicznego rocka.

Po śmierci Morrisona w 1971 wraz z pozostałą dwójką pod szyldem The Doors nagrał jeszcze dwie płyty (Other Voices i Full Circle). Robby Krieger dzielił się wokalem z Rayem Manzarkiem.

Ostatecznie po rozwiązaniu przez Manzarka The Doors w 1973 Krieger wraz z Densmore’em założyli The Butts Band. Talent Kriegera pomógł mu również odnieść solowy sukces grając jazz. Z zespołem The Robby Krieger Band, który działał w latach 70. i 80., nagrał między innymi płyty Versions (1983) i No Habla (1986).

Udzielał się też kilkakrotnie partiami gitarowymi w zespole Blue Öyster Cult. W roku 2002 wraz z Rayem Manzarkiem, Ianem Astburym i Stewartem Copelandem reaktywował grupę The Doors pod zmienioną nazwą The Doors of the 21st Century. Wziął udział w „Experience Hendrix Tribute Tour” - tournée poświęconemu Jimiemu Hendriksowi^[3].

• Robby Krieger and Friends (1977)
• No Habla (1989)
• Harley Davidson: American Motorcicle - soundtrack (1993)
• RKO Live (1995)
• The Butts Band Complete Recordings (1997)
• Cinematix (2000)
• Singularity (2010)
• In Session (2017)
• Red Shift (2019)

• „Message to Love: The Isle of Wight Festival” (1997, film dokumentalny, reżyseria: Murray Lerner)^[4]
• „Doors: Mr. Mojo Risin' - The Story of L.A. Woman” (2012, film dokumentalny, reżyseria: Martin R. Smith)^[5]

• Oficjalna strona Roberta Kriegera