Robert II d’Artois – Wikipedia, wolna encyklopedia
hrabia Artois | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci | śmierć w bitwie |
Ojciec | |
Matka | Matylda Brabancka |
Rodzeństwo | |
Małżeństwo | |
Dzieci | Mahaut d'Artois, Filip, Robert |
Małżeństwo |
Robert II Szlachetny (ur. 1250, zm. 11 lipca 1302[1]) – hrabia Artois od 1250 roku, syn Roberta I i Matyldy Brabanckiej, ojciec Mahaut d'Artois.
Pochodzenie
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1250 roku jako jedyny syn Roberta I z dynastii Kapetyngów, królewicza francuskiego i hrabiego Artois i Matyldy, księżniczki brabanckiej[1]. Jego dziadkami byli król Francji Ludwik Lew oraz książę Brabancji Henryk II. Robert był pogrobowcem - jego ojciec zginął w lutym 1250 roku w Egipcie podczas VI wyprawy krzyżowej. Robert miał siostrę, królową Nawarry Blankę d'Artois[2].
Małżeństwa
[edytuj | edytuj kod]W 1262 poślubił Amicie de Courtenay, spokrewnioną z władcami Konstantynopola (jej ojciec był kuzynem cesarzy łacińskich Roberta i Baldwina II)[1]. Żona wniosła mu w posagu kasztelanię Conches (część Normandii)[2]. Owdowiał w 1275 roku[1].
W 1277 roku później poślubił Agnieszkę de Dampierre, dziedziczkę Burbonii, której córka z pierwszego małżeństwa była żoną Roberta z Clermont[1]. Agnieszka zmarła w 1288 roku[1].
W 1298 roku poślubił Małgorzatę z Hainaut (zm. 1342), córkę Jana II, hrabiego Hainaut.
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]Robert II był doświadczonym żołnierzem, w 1297 pokonał Flamandów, w bitwie pod Furnes. W lipcu 1302 znowu został wysłany do Flandrii, gdzie zaczął pustoszyć wsie i usiłował podbić miasto Kortrijk. W decydującej bitwie pod Courtrai jego piechota pokonała Flamandów, ale Robert odwołał ją, aby zrobiła miejsce jeździe, która miała wykonać widowiskową, finałową szarżę. Jednak jeźdźcy nie mogli pokonać bagnistego terenu, a tym bardziej przerwać szyków swoich wrogów - wpadli w pułapkę i zostali zmasakrowani. Robert poprowadził rezerwy podczas drugiej szarży, ale podobnie jak za pierwszy razem, wszyscy zostali wybici przez Flamandów. Robert II zginął.
Dziedzictwo
[edytuj | edytuj kod]Po jego śmierci jego jedyna córka Mahaut została hrabiną Artois ignorując roszczenia swego bratanka Roberta[2]. W 1309 roku spór o prawa do Artois zakończył król Francji Filip Piękny, który potwierdził prawa hrabiny do dziedzictwa po swoim ojcu[2]. Swoją mocną pozycję na dworze królewskim Mahaut zawdzięcza również małżeństwom swoich córek Joanny i Blanki z młodszymi synami Filipa Pięknego i Joanny I (siostrzenicy Roberta). W praktyce konflikt o Artois pomiędzy córką i wnukiem Roberta zakończył się dopiero z chwilą śmierci hrabiny w listopadzie 1329 roku[2].
Potomstwo[1]
[edytuj | edytuj kod]Z pierwszą żoną miał trójkę dzieci:
- Mahaut d’Artois (1268–1329), hrabinę Artois i para Francji, matkę królowych Francji i Nawarry Joanny Burgundzkiej i Blanki Burgundzkiej,
- Filipa d’Artois (1269–1298), ojca Roberta, pretendenta do hrabstwa Artois,
- Roberta (zmarłego w dzieciństwie).