Rogaty Bóg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rogaty Bóg – jedno z dwojga głównych bóstw neopogańskich, często ubierany w różne określenia i imiona, reprezentuje męską część dwoistego systemu teologicznego. Żeńskim bóstwem jest Potrójna Bogini. Jest łączony z naturą, dziczą, seksualnością, łowami i cyklem życia^[1]. Choć jego przedstawienia różnią się, zawsze posiada rogi lub poroże, co ma podkreślać zjednoczenie „boga i zwierzęcia” (drugie pojęcie dotyczy także człowieka)^[2]. Wielu wikan łączy go ze starożytnymi bóstwami o głowach z rogami, jak grecki Pan, celtycki Cernunnos, rzymski Faun, czy hinduski Pashupati, jak również z folklorystycznymi stworzeniami – Hern Łowca lub Puck^[3]. Termin „Rogaty Bóg” jest wcześniejszy niż Wicca i we wczesnym wieku XX był używany jako synkretyczne określenie boga, wyposażonego w rogi, który, według Margaret Murray (The Witch-Cult in Western Europe; 1921) był bóstwem czczonym przez pan-europejskie kulty wiedźm, póki nie został „zdemonizowany” przez średniowiecznych artystów jako obraz diabła.

• Margot Adler: Drawing Down the Moon: Witches, Druids, Goddess-worshippers and Other Pagans in America Today. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Sorita d'Este: Horns of Power. Londyn: Avalonia, 2008. (ang.).
• Janet Farrar, Stewart Farrar: The Witches' God: Lord of the Dance. Londyn: Robert Hale. ISBN 0-7090-3319-2. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Brian Morris: Religion and Anthropology: a Critical Introduction. Cambridge University Press, 2006. ISBN 0-521-85241-2. (ang.). Brak numerów stron w książce