Romain Poite – Wikipedia, wolna encyklopedia

Romain Poite

Data i miejsce urodzenia	14 września 1975 Rochefort
Kariera sędziowska
Lata Rozgrywki Top 14 Pro D2 Anglo-Welsh Cup English Premiership Pro12 2004–2014 European Challenge Cup 2005–2014 Puchar Heinekena 2010– Puchar Sześciu Narodów 2011 Puchar świata w rugby 2012– The Rugby Championship 2014– ERCC1

Romain Poite (ur. 14 września 1975 w Rochefort) – francuski, międzynarodowy sędzia rugby union. Sędziował we francuskiej lidze, europejskich pucharach, a także w rozgrywkach reprezentacyjnych, w tym w Pucharze Świata.

Od dwunastego do dwudziestego drugiego roku życia grał w rugby – w klubach SC Graulhet, Cagnac-les-Mines i Castres Olympique występował w formacji młyna, w szczególności na pozycji wiązacza młyna^[1][2], sędziować natomiast zaczął w wieku 19 lat^[3]. Seniorskie mecze prowadził od 2000 roku, początkowo na niższych poziomach ligowych (Fédérale)^[4][5], zaś w najwyższej klasie rozgrywkowej zadebiutował w roku 2004^[2]. Zrezygnował następnie z pracy w policji, by zostać zawodowym arbitrem^[6].

Poza sędziowaniem w Top 14 i Pro D2^[7], Anglo-Welsh Cup^[8] i English Premiership^[9] był również arbitrem meczów w ramach europejskich pucharów – w sezonie 2004/2005 zaczął sędziować spotkania European Challenge Cup, a w następnym także Pucharu Heinekena, zaś od sezonu 2014/2015 ich następców – ERCC1^[10]. W 2011 roku poprowadził swój pierwszy mecz w fazie pucharowej Pucharu Heinekena^[11], a następnie był arbitrem finału tej imprezy pomiędzy Leinster a Northampton^[12][13]. W sezonie 2011/12 sędziował zarówno finał Pro12^[14], jak i Top 14^[15].

Pierwszym międzynarodowym meczem, który sędziował, było starcie reprezentacji Maroka i Namibii 11 listopada 2006 roku^[16]. W następnym roku uczestniczył w Pucharze Świata 2007 w charakterze sędziego liniowego oraz telewizyjnego^[17][18].

Zbierał również doświadczenie sędziując m.in. w Mistrzostwach Świata U-19 2005, IRB Nations Cup 2007, Mistrzostwach Świata Juniorów 2008, Churchill Cup 2011 oraz Pucharze Narodów Pacyfiku edycji 2009 i 2010^[19][20][21]. W listopadzie 2008 roku prowadził mecz Munster – All Blacks^[22]. W kwietniu 2009 roku został członkiem IRB International Referees Panel, grupującego najlepszych arbitrów na świecie^[23].

Po raz pierwszy w Pucharze Sześciu Narodów sędziował w 2010 roku^[24], był wyznaczany również w kolejnych latach^{[25][26][27][28]}. W 2011 roku podczas meczu Anglia-Szkocja doznał kontuzji łydki i musiał opuścić boisko^[29][30].

Sędziował w inauguracyjnej edycji The Rugby Championship^[31], na tych zawodach pojawiał się również w kolejnych latach^[32][33]. W 2013 roku za dwie żółte kartki usunął z boiska Bismarcka du Plessis, która to decyzja została następnie uznana za błędną zarówno przez IRB, jak i samego arbitra^[34].

W kwietniu 2011 roku otrzymał powołanie na Puchar Świata 2011^[35][36], gdzie w fazie grupowej został wyznaczony do sędziowania sześciu meczów, w tym czterech jako główny arbiter^[37][38]. W fazie pucharowej był natomiast arbitrem liniowym w dwóch ćwierćfinałach^[39], półfinale^[40] oraz meczu o trzecie miejsce^[41]. Został także nominowany do sędziowania Pucharu Świata 2015^[42].

Prowadził także spotkania zespołu Barbarians^[43] czy British and Irish Lions w 2013^[44].

W latach 2011, 2012 i 2014 otrzymał wyróżnienie dla najlepszego francuskiego arbitra^[45][46][47]. Przebieg kariery w raportach Fédération Française de Rugby^{[48][49][50][51][52][53][54][55][56][57][58]}.

Żonaty z Bénédicte, córki Justine i Morgane^[1][4].