Roman Polański: Ścigany i pożądany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roman Polański: Ścigany i pożądany
Roman Polanski: Wanted and Desired
Gatunek

dokumentalny

Data premiery

18 stycznia 2008
13 listopada 2009 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone
Wielka Brytania

Język

angielski

Czas trwania

99 minut

Reżyseria

Marina Zenovich

Scenariusz

Marina Zenovich
Joe Bini
P.G. Morgan

Muzyka

Mark degli Antoni

Zdjęcia

Tanja Koop

Montaż

Joe Bini

Produkcja

Steven Soderbergh
Michelle Sullivan
P.G. Morgan
Nick Fraser
Randy Wooten
Jeffrey Levy-Hinte
Marina Zenovich
Lila Yacoub

Roman Polański: Ścigany i pożądany (ang. Roman Polanski: Wanted and Desired) – film dokumentalny z 2008 roku w reżyserii Mariny Zenovich. Opowiada o życiu i twórczości reżysera Romana Polańskiego, poruszając głównie temat procesu sądowego, w którym Polański był oskarżony o wykorzystanie seksualne Samanthy Gailey (obecnie Geimer) w 1978 roku.

Muzyka w filmie

[edytuj | edytuj kod]

Podczas sekwencji otwierającej obraz pojawia się „Kołysanka”, motyw przewodni skomponowany przez Krzysztofa Komedę do filmu Dziecko Rosemary. Następnie w tle można usłyszeć kompozycje do innych filmów Polańskiego, m.in. melodię skomponowaną przez Philippe Sarde do Lokatora. Stworzeniem oryginalnej ścieżki do filmu i aranżacją utworów zajął się Mark degli Antoni.

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Twórcy dokumentu nie dostali zezwolenia na wykorzystanie w nim filmów archiwalnych z udziałem sędziego Laurence’a J. Rittenbanda, prowadzącego sprawę gwałtu Gailey. Na występ przed kamerą nie zgodził się sam Polański.

Według Polańskiego film sprowokował jego aresztowanie w Zurychu w 2009 roku[1]. Po zatrzymaniu reżysera David Wells, emerytowany zastępca prokuratora okręgowego, wycofał się z wywiadu udzielonego Zenovich[2].

Po premierze Roman Polański: Ścigany i pożądany adwokaci Polańskiego wnieśli o oddalenie zarzutów o gwałt. Według nich film dowodzi wielu uchybień proceduralnych, do których doszło w czasie procesu w 1977 roku[3]. Sąd jednak odrzucił wniosek[4].

Festiwale i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Film zdobył dwie nagrody Emmy w 2009 roku: za najlepszą reżyserię i scenariusz programu dokumentalnego[5], będąc nominowany także w trzech innych kategoriach. Był pokazywany na Sundance Film Festival[6] (wyróżnienie za najlepszy montaż filmu dokumentalnego[7]), Cannes Film Festival (pokaz specjalny)[8], oraz Libertas Film Festival w Dubrowniku[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]