Ruch stachanowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ruch stachanowski – współzawodnictwo pracy w Związku Radzieckim zainicjowane w 1935 przez Aleksieja Stachanowa, górnika z Donbasu ktory wykonał 1400 procent normy^[1][2][3]. Celem ruchu stachanowskiego było zwiększenie norm pracy i poprawy gospodarki^[3][4]. Po kilku latach okazało się, że ruch przynosi więcej szkód niż pożytku, w związku z czym zaprzestano jego propagowania. Jego nazwa jednak przetrwała^[1].

• trójka murarska

• Peter Kenez: Odkłamana historia Związku Radzieckiego. Warszawa: 2006. ISBN 978-83-11-11031-1.