Rudolf Kárpáti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rudolf Kárpáti

Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1906 Budapeszt
Data i miejsce śmierci	1 lutego 1999 Budapeszt
Wzrost	179 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 1948 szermierka (szabla druż.) złoto Helsinki 1952 szermierka (szabla druż.) złoto Melbourne 1956 szermierka (szabla ind.) złoto Melbourne 1960 szermierka (szabla druż.) złoto Rzym 1960 szermierka (szabla ind.) złoto Rzym 1960 szermierka (szabla druż.) Mistrzostwa świata złoto Bruksela 1953 szabla druż. złoto Luksemburg 1954 szabla ind. złoto Luksemburg 1954 szabla druż. złoto Rzym 1955 szabla druż. złoto Paryż 1957 szabla druż. złoto Filadelfia 1958 szabla druż. złoto Budapeszt 1959 szabla ind. srebro Rzym 1955 szabla ind. srebro Paryż 1957 szabla ind. srebro Budapeszt 1959 szabla druż. brąz Bruksela 1953 szabla ind. brąz Turyn 1961 szabla druż.
Multimedia w Wikimedia Commons

Rudolf Kárpáti (ur. 17 lipca 1920 w Budapeszcie, zm. 1 lutego 1999 tamże) – węgierski szablista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku razem z Aladárem Gerevichem, Tiborem Berczellym, Pálem Kovácsem, László Rajcsányim i Bertalanem Pappem zwyciężył w zawodach drużynowych. Wynik ten Węgrzy z Kárpátim w składzie powtórzyli na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach. Wspólnie z Aladárem Gerevichem, Pálem Kovácsem, Attilą Keresztesem, Jenő Hámorim i Dánielem Magayem kolejne złoto drużynowo zdobył podczas igrzysk w Melbourne w 1956 roku (Węgrzy wystąpili w składzie Gerevich, Kárpáti, Kovács, Keresztes, Hámori i Magay). Na tej samej imprezie zdobył również złoty medal indywidualnie. W rundzie finałowej wygrał sześć z siedmiu walk i wyprzedził Polaka Jerzego Pawłowskiego i Lwa Kuzniecowa z ZSRR^[1]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, gdzie obronił tytuł indywidualnego mistrza olimpijskiego. Tym razem w rundzie finałowej wygrał pięć z siedmiu walk i wyprzedził rodaka, Zoltána Horvátha oraz Włocha Wladimiro Calarese^[2]. Parę dni później reprezentacja Węgier w składzie: Aladár Gerevich, Rudolf Kárpáti, Pál Kovács, Zoltán Horváth, Gábor Delneky i Tamás Mendelényi zdobyła drużynowo złoty medal.

Podczas mistrzostw świata w Brukseli w 1953 roku zdobył brązowy medal w turnieju indywidualnym, plasując się za Pálem Kovácsem i Aladárem Gerevichem. Razem z Berczellym, Gerevichem, Kovácsem, Rajcsányim i Pappem wywalczył tam również złoty medal w zawodach drużynowych. W turniejach indywidualnych zwyciężył także na mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954) i mistrzostwach świata w Budapeszcie (1959), a na mistrzostwach świata w Rzymie (1955) i mistrzostwach świata w Paryżu (1957) był drugi, odpowiednio za Gerevichem i Pawłowskim. Ponadto wielokrotnie zdobywał medale w zawodach drużynowych: złote na MŚ 1954, MŚ 1955, MŚ 1957 i MŚ 1958, srebrny na MŚ 1959 oraz brązowy na MŚ 1961^[3].

Po zakończeniu kariery został działaczem sportowym. Był między innymi prezydentem Węgierskiej Federacji Szermierki oraz pracował dla Międzynarodowej Federacji Szermierczej (FIE)^[4].

W 1990 roku odznaczony srebrnym Orderem Olimpijskim^[5].

• Olympedia – Rudolf Kárpáti. olympedia.org. [dostęp 2020-09-03]. (ang.).