Rudoliczka rdzawobrzucha – Wikipedia, wolna encyklopedia
Poospiza garleppi[1] | |||
(von Berlepsch, 1893) | |||
Rudoliczka rdzawobrzucha na rysunku dołączonym do pierwszego opisu (czasopismo „Ibis”, 1893) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | rudoliczka rdzawobrzucha | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
Rudoliczka rdzawobrzucha[5] (Poospiza garleppi) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae). Endemit Boliwii. Nie wyróżnia się podgatunków[6]. Długość ciała około 17 cm[7]. Jest bliski zagrożenia[4].
Występowanie i środowisko
[edytuj | edytuj kod]Rudoliczka rdzawobrzucha występuje tylko w Boliwii. Jej występowanie potwierdzono w departamentach Cochabamba i Potosí oraz sporadycznie w departamencie Chuquisaca. Badania wykazują, że w znanych lokalizacjach występują nie więcej niż 1–2 pary. Wyjątkiem jest Park Narodowy Tunari, gdzie ptak ten spotykany jest regularnie, a w 1994 roku stwierdzono populację ponad 20 osobników[4][7].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Preferowanym siedliskiem rudoliczki rdzawobrzuchej są obszary lasów mieszanych nieco poniżej głównej strefy występowania drzew z rodzaju Polylepis. Gatunek zamieszkuje gęste zarośla i cierniste krzaki. Zwykle występuje w przedziale wysokości 2950–3800 m n.p.m. Sporadycznie niżej do wysokości 2700 i wyżej do 3900 m n.p.m.[4][7]
Odżywia się głównie nasionami, chociaż w odchodach stwierdzono także części owadów, obserwowano też jak ptaki te pożywiały się ziemniakami. Aktywność lęgowa przypada na okres od stycznia do kwietnia. Szacuje się, że składa tylko 1–2 jaja. Obserwacje z dwóch gniazd wykazały, że inkubacja wynosi około 14 dni, a okres do opierzenia piskląt około 18 dni[4][7].
Status
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN rudoliczka rdzawobrzucha od 2021 roku klasyfikowana jest jako gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened); wcześniej (od 1994) była uznawana za gatunek zagrożony (EN – Endangered). W 1992 roku liczebność populacji szacowano na 400–4000 osobników (czyli około 270–2700 osobników dorosłych). Szacuje się, że populacja tego gatunku maleje z powodu utraty i degradacji siedlisk[4][7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Poospiza garleppi, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ Denis Lepage: rudoliczka rdzawobrzucha Poospiza garleppi von Berlepsch, 1893. Avibase. [dostęp 2021-01-31]. (ang.).
- ↑ Cochabamba Mountain-finch (Compsospiza garleppi). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-06)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f BirdLife International, Poospiza garleppi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2020-3 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Poospizinae Burns, Unitt & Mason, 2016 - czywiki - Warbler tanagers (Wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-31].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tanagers and allies. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-01-31]. (ang.).
- ↑ a b c d e Species factsheet: Poospiza garleppi. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-12-17]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).