French
DeutschRusłan Stefanczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 października 1975 |
|---|---|
| Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy | |
| Okres | od 8 października 2021 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Rusłan Ołeksijowycz Stefanczuk, ukr. Руслан Олексійович Стефанчук (ur. 29 października 1975 w Tarnopolu[1]) – ukraiński polityk, prawnik i nauczyciel akademicki, poseł do Rady Najwyższej, a od 2021 jej przewodniczący.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia prawnik. W 1997 ukończył studia w instytucie przekształconym później w Chmielnicki Uniwersytet Zarządzania i Prawa. W 1999 został absolwentem zarządzania produkcją na politechnice, na bazie której utworzono Chmielnicki Uniwersytet Narodowy. W zakresie nauk prawnych uzyskiwał następnie stopnie kandydata nauk (2000) i doktora (2008). Podjął pracę jako nauczyciel akademicki, od 2000 na stanowisku docenta, od 2008 w randze profesora. Od 2009 członek korespondent Narodowej Akademii Nauk Prawnych Ukrainy. W latach 2005–2011 był prorektorem Chmielnickiego Uniwersytetu Zarządzania i Prawa, od 2014 do 2016 pełnił tożsamą funkcję w Narodowej Akademii Prokuratury Ukrainy. W 2016 został prorektorem w szkole wyższej prowadzonej przez ukraińskie zrzeszenie adwokatów. Autor publikacji naukowych, m.in. z zakresu teorii prawa prywatnego, prawa zobowiązań czy prawa własności intelektualnej. Członek redakcji i zastępca redaktora naczelnego periodyków prawniczych. Zajął się również działalnością zawodową jako adwokat[1]. Powoływany w skład różnych grup roboczych i organów doradczych, współpracował m.in. ze Stepanem Kubiwem[1].
Został głównym ideologiem programowym partii Sługa Ludu[2] i jednym z najbliższych współpracowników Wołodymyra Zełenskiego w trakcie jego zwycięskiej kampanii prezydenckiej[1]. W maju 2019 powołany na doradcę nowego prezydenta i jego przedstawiciela w parlamencie[1]. W wyborach parlamentarnych z lipca tegoż roku jako wicelider listy wyborczej Sługi Ludu uzyskał mandat posła do Rady Najwyższej IX kadencji[3]. W sierpniu 2019 został pierwszym wiceprzewodniczącym ukraińskiego parlamentu[4]. W październiku 2021 został wybrany na przewodniczącego Rady Najwyższej[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Стефанчук Руслан Алексеевич. liga.net. [dostęp 2019-08-10]. (ros.).
- ↑ Zelenskiy’s First Moves as President in Case of Victory. hromadske.ua, 10 kwietnia 2019. [dostęp 2019-08-10]. (ang.).
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2019. [dostęp 2019-08-10]. (ukr.).
- ↑ Першим заступником Голови Верховної Ради України обрано Руслана Стефанчука. rada.gov.ua, 29 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-29]. (ukr.).
- ↑ Nowy przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy. Parlament pod kontrolą prezydenta?. Studium Europy Wschodniej UW, 9 października 2021. [dostęp 2021-10-11].